Ontdek jouw uniciteit

uniciteit van het kindHet is het verhaal van de Wemmicks, een kleine stam houten poppen gemaakt door een houtsnijder. De hoofdactiviteit van de Wemmicks is om elkaar sterren te geven voor succes, slimheid of schoonheid, of grijze stippen voor onhandigheid en lelijkheid. Punchinello is een van de houten poppen die altijd alleen maar grijze stippen droeg. Punchinello gaat treurig door het leven totdat hij op een dag Lucia ontmoet, die geen sterren of punten heeft, maar gelukkig is. Punchinello wil weten waarom Lucia zo anders is. Ze vertelt hem over Eli, de houtsnijder die alle Wemmicks heeft gemaakt. Ze bezoekt Eli vaak in zijn werkplaats en voelt zich gelukkig en veilig in zijn aanwezigheid.

Dus Punchinello begeeft zich naar Eli. Als hij zijn huis binnenkomt en opkijkt naar de grote werktafel waar Eli aan het werk is, voelt hij zich zo klein en onbelangrijk dat hij stilletjes weg wil glippen. Dan noemt Eli hem bij zijn naam, pakt hem op en legt hem voorzichtig op zijn werktafel. Punchinello klaagt bij hem: Waarom heb je mij zo gewoon gemaakt? Ik ben onhandig, mijn hout is ruw en kleurloos. Alleen de bijzondere krijgen de sterren. Dan antwoordt Eli: Jij bent speciaal voor mij. Jij bent uniek omdat ik jou heb gemaakt, en ik maak geen fouten. Ik hou van je zoals je bent. Ik heb nog steeds veel met je te maken. Ik wil je een hart geven zoals het mijne. Punchinello rent vol vreugde naar huis bij het besef dat Eli van hem houdt zoals hij is en dat hij waardevol is in zijn ogen. Wanneer hij zijn huis bereikt, merkt hij dat de grijze vlekken van hem zijn weggevallen.

Hoe de wereld je ook ziet, God houdt van je zoals je bent. Maar hij houdt te veel van je om je zo achter te laten. Dit is de boodschap die duidelijk naar voren komt in het kinderboek: de waarde van een mens wordt niet bepaald door andere mensen, maar door zijn Schepper, en hoe belangrijk het is om niet door anderen beïnvloed te worden.

Voel jij je soms ook als Punchinello? Bent u niet tevreden met uw uiterlijk? Bent u ongelukkig in uw werk omdat u geen erkenning of lof krijgt? Streef je tevergeefs naar succes of een prestigieuze positie? Als wij verdrietig zijn, zoals Punchinello, kunnen ook wij naar onze Schepper gaan en bij hem klagen over ons veronderstelde lijden. Omdat de meeste van zijn kinderen niet tot de nobele, succesvolle en machtigen ter wereld behoren. Daar is een reden voor. God maakt geen fouten. Ik heb geleerd dat hij weet wat goed voor mij is. Laten we eens in de Bijbel kijken om te zien wat God ons wil vertellen, hoe hij ons troost, hoe hij ons vermaant en wat belangrijk voor hem is: “Hij heeft datgene gekozen wat door de wereld wordt veracht en gewaardeerd, en heeft het daarvoor aangewezen.” om te vernietigen wat belangrijk is in de wereld, zodat niemand ooit voor God kan opscheppen" (1. Korintiërs 1,27-28 Nieuw Leven Bijbel).

Laten we, voordat we wanhopen, eerst zien dat God ondanks alles van ons houdt en hoe belangrijk we voor Hem zijn. Hij openbaart zijn liefde aan ons: “Want in Christus heeft Hij ons, vóór de schepping van de wereld, uitgekozen om een ​​heilig en onberispelijk leven te leiden, een leven in zijn aanwezigheid en gevuld met zijn liefde. Vanaf het allereerste begin heeft Hij ons voorbestemd om zijn zonen en dochters te zijn, door Jezus Christus. Dat was zijn plan; dat heeft hij besloten” (Efeziërs 1,4-5 NGÜ).

Onze menselijke natuur streeft naar succes, prestige, erkenning, schoonheid, rijkdom en macht. Sommige mensen zijn hun hele leven bezig met het verkrijgen van goedkeuring van hun ouders, anderen willen goedgekeurd worden door hun kinderen of hun partner of door collega's.

Sommigen streven naar succes en prestige in hun carrière, anderen streven naar schoonheid of macht. Macht wordt niet alleen uitgeoefend door politici en de rijken. Het verlangen naar macht over andere mensen kan bij ieder van ons binnensluipen: of het nu over onze kinderen, over onze partner, over onze ouders of over onze collega's gaat.

IJdelheid en verlangen naar erkenning

In Jakobus 2,1 en 4 God waarschuwt ons voor de fout om ons te laten verblinden door de verschijning van iemand anders: «Beste broeders en zusters! U gelooft in onze Heer Jezus Christus, aan wie alleen alle glorie toebehoort. Laat de rang en reputatie van mensen dan geen indruk op u maken! ... Heb je niet met twee maten gemeten en je oordeel laten leiden door menselijke ijdelheid?"
God waarschuwt ons voor wereldse bezigheden: “Heb de wereld niet lief, noch wat er in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, heeft hij niet de liefde van de Vader in zich. Want alles wat in de wereld is, de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en het trotse leven, is niet van de Vader, maar van de wereld” (1. John 2,15-16).

Deze seculiere normen kunnen we ook tegenkomen in christelijke gemeenschappen. In de brief van Jakobus lezen we hoe problemen ontstonden tussen arm en rijk in de kerken van die tijd, zo vinden we ook in de kerken van vandaag wereldse normen terug, zoals de reputatie van de persoon, getalenteerde leden die de voorkeur krijgen, en predikanten die graag willen macht hebben over de oefening van "hun kudde". We zijn allemaal mensen en worden in meer of mindere mate beïnvloed door onze samenleving.

Daarom worden we gewaarschuwd om ons hiervan af te wenden en in de voetsporen te treden van onze Heer, Jezus Christus. Wij moeten onze naaste zien zoals God hem ziet. God laat ons zien hoe vluchtig aardse bezittingen zijn en moedigt de armen onmiddellijk aan: “Wie onder jullie arm is en weinig opgemerkt wordt, moet zich verheugen dat hij hoog gerespecteerd wordt door God. Een rijke man daarentegen mag nooit vergeten hoe weinig zijn aardse bezittingen voor God tellen. Hij zal vergaan als een bloem in het veld, samen met zijn rijkdom” (Jakobus 1,9-10 Hoop voor iedereen).

Een nieuw hart

Het nieuwe hart en de nieuwe geest die God in ons schept door Jezus Christus erkent de nutteloosheid en vergankelijkheid van wereldse bezigheden. “Ik zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste, en ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen en u een hart van vlees geven” (Ezechiël 36,26).
Net als Salomo erkennen wij dat ‘alles ijdel is en de wind najaagt’. Onze oude mens en zijn streven naar vergankelijke waarden maken ons ijdel als we speciaal zijn, of ongelukkig als we onze doelen en verlangens niet bereiken.

Waar kijkt God naar?

Wat voor God telt, is nederigheid! Een kwaliteit waar mensen doorgaans niet naar streven: “Kijk niet naar zijn uiterlijk en zijn lange gestalte; Ik heb hem afgewezen. Want het is niet zoals een mens ziet: een mens ziet wat zich voor zijn ogen bevindt; maar de Heer kijkt naar het hart” (1. Za 16,7).

God kijkt niet naar de buitenkant, hij ziet de innerlijke houding: "Maar ik kijk naar de ellendige en naar de gebrokenen van hart, die beven voor mijn woord" (Jesaja 66,2).

God moedigt ons aan en toont ons de ware betekenis van ons leven, een eeuwig leven, zodat we onze capaciteiten en gaven, evenals het gebrek aan bepaalde talenten, niet beoordelen aan de hand van de normen van wereldse vergankelijkheid, maar ze eerder bekijken in een hoger, onvergankelijk licht. Er is natuurlijk niets mis met het verwerven van kennis, het doen van goed werk of het streven naar perfectie. De vragen die we onszelf moeten stellen zijn: Wat is mijn motief? Is wat ik doe voor de eer van God of voor mijn eigen eer? Krijg ik eer voor wat ik doe of prijs ik God? Als we verlangen naar een ster als Punchinello, kunnen we in Gods Woord een manier vinden om dit te doen. God wil dat we stralen als de sterren: «Pas op dat je bij alles wat je doet niet klaagt en een eigen mening hebt. Want je leven moet helder en onberispelijk zijn. Dan zullen jullie, als Gods voorbeeldige kinderen, schijnen als sterren in de nacht te midden van deze corrupte en donkere wereld” (Filippenzen 2,14-15 Hoop voor iedereen).

Laatst zag ik een prachtige dierenfilm over een leeuwenfamilie. De nasynchronisatie was erg goed gedaan, waardoor je dacht dat de dieren aan het praten waren. In één scène kijken de moederleeuw en haar welpen omhoog naar de prachtige sterrenhemel en zegt de moeder trots: "Individueel schitteren we, maar in een roedel stralen we als de sterren." Vanwege onze natuurlijke gaven schitteren we misschien als individu, maar door Jezus Christus schijnen we als de sterren, en net als Punchinello vallen onze grijze vlekken weg.

door Christine Joosten


 Meer artikelen over uniciteit:

Verder dan etiketten

Stenen in Gods hand