De honger diep in ons

361 de honger diep in ons“Iedereen kijkt je verwachtingsvol aan en je voedt ze op het juiste moment. U opent uw hand en stelt uw schepselen tevreden..." (Psalm 145:15-16 Hope for All).

Soms voel ik ergens diep in mij een huilende honger. In mijn gedachten probeer ik hem niet respecteren en hem een ​​tijdje onderdrukken. Maar ineens komt hij terug naar het licht.

Ik heb het over het verlangen, het verlangen in ons om de diepte, de roep om vervulling die we wanhopig proberen te vullen met andere dingen beter te begrijpen. Ik weet dat ik meer van God wil. Om de een of andere reden maakt die schreeuw me echter bang, alsof hij meer van me zou eisen dan ik kan geven. Het is een angst als ik haar laat opstaan, wat van mij de verschrikkelijke kanten zou laten zien. Het zou mijn kwetsbaarheid tonen, zou mijn behoefte aan afhankelijkheid van iets of iemand groter onthullen. David had honger naar God, wat niet in woorden kon worden uitgedrukt. Hij schreef Psalm voor Psalm en kon nog steeds niet uitleggen wat hij probeerde te zeggen.

Ik bedoel, we ervaren dit gevoel allemaal wel eens. In Handelingen 17,27 Er staat: "Hij deed dit allemaal omdat hij wilde dat mensen hem zouden zoeken. Ze moeten hem kunnen voelen en vinden. En echt, hij is zo dicht bij ieder van ons!” Het is God die ons geschapen heeft om naar hem te verlangen. Als hij ons trekt, voelen we honger. Vaak nemen we een moment van stilte of een gebed, maar we nemen niet echt de tijd om ernaar te zoeken. We worstelen een paar minuten om zijn stem te horen en dan geven we het op. We hebben het te druk om rond te hangen, oh als we eens konden zien hoe dicht we bij hem zijn gekomen. Hadden we echt verwacht iets te horen? Als dat zo is, zouden we dan niet luisteren alsof ons leven ervan afhangt?

Deze honger is zodanig dat het door onze Schepper bevredigd wil worden. De enige manier waarop hij borstvoeding kan krijgen is om tijd met God door te brengen. Als de honger sterk is, dan hebben we meer tijd met hem nodig. We leiden allemaal een druk leven, maar wat is het belangrijkste voor ons? Zijn we bereid hem beter te leren kennen? Hoe bereid ben je? Wat als hij 's ochtends meer dan een uur eiste? Wat als hij twee uur eiste en zelfs de lunchpauze? Wat als hij me vroeg overzee te gaan wonen bij mensen die nog nooit het evangelie hadden gehoord?

Zijn we bereid om onze gedachten, onze tijd en onze levens aan Christus te geven? Ongetwijfeld zal het de moeite waard zijn. De beloning zal geweldig zijn, en veel mensen zullen het misschien leren kennen omdat je het doet.

Gebet

Vader, geef me het uithoudingsvermogen om met heel mijn hart te zoeken. Je beloofde ons te ontmoeten als we je benaderen. Ik wil vandaag dichter bij je komen. amen

door Fraser Murdoch


pdfDe honger diep in ons