Audio
De zorgzame val
Ik zag mezelf nooit als het sluiten van je ogen voor de realiteit. Maar ik geef toe dat ik overstap naar een kanaal over dierendocumentatie, als het nieuws ondraaglijk is of als films te banaal zijn om te interesseren. Er is iets heel goeds aan het kijken naar de jachtopzieners die wilde dieren vangen, indien nodig, soms medisch behandelen en zelfs hele zwermen verplaatsen naar een ander gebied waar de omgeving hen betere leefomstandigheden biedt. De spelwaarnemers riskeren vaak hun leven wanneer leeuwen, nijlpaarden of neushoorns moeten worden verdoofd. Natuurlijk werken ze in teams en wordt elke stap gepland en uitgevoerd met de benodigde apparatuur. Maar soms is het de moeite waard om te zien of een behandeling goed afloopt.
Ik herinner me een campagne die bijzonder goed was gepland en goed verliep. Een team van experts zette een "val" op voor een kudde eland die naar een ander gebied moest worden verplaatst. Daar zou ze beter grasland moeten vinden en zich mengen met een andere kudde om haar genetica te verbeteren. Wat me echt boeide, was te zien hoe ze erin slaagden een kudde sterke, woeste, snel rennende dieren in de wachtende busjes te krijgen. Dit werd bereikt door het oprichten van stoffen barrières die op hun plaats werden gehouden door palen. De dieren werden geleidelijk opgesloten zodat ze voorzichtig in de wachtende transportwagens konden worden geduwd.
Sommige bleken moeilijk te vangen. De mannen gaven echter niet op voordat alle dieren veilig in de transporters waren gehuisvest. Het was de moeite waard om te zien hoe de dieren werden vrijgelaten in hun nieuwe huis, waar ze vrij en beter konden leven, ook al wisten ze het niet eens.
Ik kon zien dat er een gelijkenis is tussen de mannen die deze dieren redden en onze Schepper, die ons liefdevol leidt op het pad naar zijn perfecte eeuwige redding. In tegenstelling tot de Eland-antilopen in het wildreservaat, zijn we ons bewust van de zegeningen van God, zowel in dit leven als in de belofte van het eeuwige leven.
In het eerste hoofdstuk van zijn boek klaagt de profeet Jesaja over de onwetendheid van Gods volk. De os, schrijft hij, kent zijn meester en de ezel de kribbe van zijn meester; maar Gods eigen volk weet noch begrijpt (Jesaja) 1,3). Misschien noemt de Bijbel ons daarom vaak schapen, en het lijkt erop dat schapen niet tot de intelligentste dieren behoren. Ze gaan vaak hun eigen weg om beter voer te vinden, terwijl de best geïnformeerde herder hen naar de beste weilanden leidt. Sommige schapen houden ervan om zich op zachte grond op hun gemak te voelen en de grond in een holte te veranderen. Hierdoor komen ze vast te zitten en kunnen ze niet opstaan. Het is dus geen wonder dat dezelfde profeet in hoofdstuk 53,6 schrijft: "Ze dwaalden allemaal af als schapen".
Precies wat we nodig hebben Jezus beschrijft zichzelf als de "goede herder" in Johannes 10,11 en 14. In de gelijkenis van het verloren schaap (Lukas 15) schildert hij het beeld van de herder die thuiskomt met het verloren schaap op zijn schouders, vol vreugde om weer gevonden te worden. Onze goede Herder slaat ons niet als we als schapen afdwalen. Met duidelijke en zachte ingevingen van de Heilige Geest leidt hij ons terug op het rechte pad.
Wat was Jezus genadig voor Petrus, die hem drie keer verloochende! Hij zegt tegen hem: "Voed mijn lammeren" en "Voed mijn schapen". Hij nodigde de twijfelende Thomas uit: "Steek je vinger uit en zie mijn handen, ... wees niet ongelovig, maar gelovig". Geen harde woorden of beledigingen, alleen een gebaar van vergeving in combinatie met onweerlegbaar bewijs van Zijn opstanding. Dit was precies wat Thomas nodig had.
Dezelfde goede herder weet precies wat we nodig hebben om op zijn goede weiland te blijven en hij vergeeft ons steeds weer als we dezelfde stomme fouten maken. Hij houdt van ons, ongeacht waar we verdwalen. Hierdoor kunnen we de lessen leren die we zo hard nodig hebben. Soms zijn de lessen pijnlijk, maar hij geeft nooit op.
In het begin van de schepping was het Gods bedoeling dat mensen zouden heersen over alle dieren op deze planeet (1. Mozes 1,26). Zoals we weten, hebben onze grote ouders besloten hun eigen weg te gaan, zodat we nog niet kunnen zien dat alles onderworpen is aan mensen (Hebreeën 2,8).
Wanneer Jezus terugkeert om alle dingen te herstellen, zullen de mensen de heerschappij ontvangen die God hen in het begin had bedoeld.
De jachtopzieners die op het tv-programma op hun werk werden getoond, hadden er alle belang bij de levens van de wilde dieren daar te verbeteren. Het vergt veel vindingrijkheid om de dieren te omcirkelen zonder ze pijn te doen. De voor de hand liggende vreugde en tevredenheid die zij ervoeren door de succesvolle actie werd getoond in de heldere gezichten en de wederzijdse schuddende handen.
Maar hoe verhoudt dat zich tot de vreugde en het ware geluk dat zal zijn wanneer Jezus de Goede Herder de "reddingsoperatie" in Zijn Koninkrijk voltooit? Kan de hervestiging van een paar elands, die het dan een paar jaar goed doen, worden vergeleken met de redding van vele miljarden mensen voor eeuwig? Absoluut niet!
door Hilary Jacobs