Bruiloft wijn

Johannes, een discipel van Jezus, vertelt een interessant verhaal dat gebeurde aan het begin van Jezus 'bediening op aarde. Jezus hielp een bruiloftsfeest uit grote verlegenheid door water in wijn van de beste kwaliteit te veranderen. Ik had deze wijn graag geprobeerd en ik sluit mij aan bij Maarten Luther, die zei: "Bier is het werk van mensen, maar wijn is van God".

Hoewel de Bijbel niets zegt over het soort wijn dat Jezus in gedachten had toen hij op de bruiloft water in wijn veranderde, had het 'Vitis vinifera' kunnen zijn, een soort waarvan de meeste druiven die tegenwoordig in wijn worden gebruikt, afkomstig zijn. zal worden geproduceerd. Dit type wijn produceert druiven met een dikkere schil en grotere stenen en zijn meestal zoeter dan de tafelwijnen die we kennen.

Ik vind het verbazingwekkend dat Jezus' eerste publieke wonder om water in wijn te veranderen zich voornamelijk in de privésfeer afspeelde, zonder dat de meeste gasten van het huwelijksfeest er ook maar iets van merkten. Johannes noemde het wonder, een teken waardoor Jezus zijn heerlijkheid openbaarde (Johannes 2,11). Maar hoe deed hij dit? Bij het genezen van mensen openbaarde Jezus zijn gezag om zonden te vergeven. Door de vijgenboom te vervloeken, liet hij zien dat het oordeel over de tempel zou komen. Door op de sabbat te genezen, openbaarde Jezus zijn gezag over de sabbat. Door mensen uit de dood op te wekken, openbaarde hij dat hij de opstanding en het leven is. Door duizenden te voeden, onthulde hij dat hij het brood des levens is. Door op wonderbaarlijke wijze genereus te schenken aan een bruiloftsmaal in Kana, maakte Jezus duidelijk dat hij degene is die de vervulling van de grote zegeningen van het koninkrijk van God draagt. «Jezus deed nog vele andere tekenen voor zijn discipelen, die niet in dit boek staan. Maar deze zijn geschreven opdat u gelooft dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en dat u, omdat u gelooft, leven zult hebben in zijn naam »(Johannes 20,30: 31).

Dit wonder is van groot belang omdat het de discipelen van Jezus in het begin een bewijs gaf dat hij werkelijk de vleesgeworden Zoon van God was die gezonden was om de wereld te redden.
Terwijl ik over dit wonder nadenk, zie ik in mijn gedachten hoe Jezus ons verandert in iets veel heerlijkers dan we ooit zouden zijn zonder Zijn wonderbaarlijke werk in ons leven.

De bruiloft met Kana

Laten we nu de geschiedenis eens nader bekijken. Het begint met een bruiloft in Kana, een klein dorpje in Galilea. De locatie lijkt niet zo veel uit te maken - eerder het feit dat het een bruiloft was. Bruiloften waren de grootste en belangrijkste vieringen voor de joden - de weken van vieringen gaven de sociale status van het nieuwe gezin binnen de gemeenschap aan. Bruiloften waren zulke vieringen dat het bruiloftsbanket vaak metaforisch werd gebruikt om de zegeningen van het Messiaanse tijdperk te beschrijven. Jezus zelf gebruikte dit beeld om Gods koninkrijk in enkele van zijn gelijkenissen te beschrijven.

De wijn was op en Maria informeerde Jezus, waarop Jezus antwoordde: “Wat heeft dit met jou en mij te maken, vrouw? Mijn uur is nog niet gekomen »(Johannes 2,4 bijv.). Op dit punt wijst Johannes erop dat Jezus' daden tot op zekere hoogte zijn tijd vooruit zijn. Maria verwachtte dat Jezus iets zou doen, omdat zij de bedienden opdroeg te doen wat Hij hun zei. We weten niet of ze aan een wonder dacht of aan een snel uitstapje naar de dichtstbijzijnde wijnmarkt.

Rituele wassingen

Johannes bericht: „Er stonden zes stenen waterkannen, zoals die door de joden werden gebruikt voor de voorgeschreven wassingen, in de buurt. De kannen bevatten elk tussen de tachtig en honderdtwintig liter »(Johannes 2,6 NGÜ). Voor hun zuiveringsgebruik gaven ze de voorkeur aan water uit stenen containers in plaats van de keramische vaten die ze anders gebruikten. Dit deel van het verhaal lijkt van groot belang te zijn. Jezus stond op het punt water dat bestemd was voor Joodse wassingsrituelen, in wijn te veranderen. Stel je voor wat er zou zijn gebeurd als gasten hun handen nog een keer hadden willen wassen. Ze zouden naar de watervaten hebben gezocht en ze allemaal gevuld met wijn hebben gevonden! Er zou geen water meer zijn geweest voor hun ritus zelf. Zo verving de geestelijke wassing van zonden door het bloed van Jezus de rituele wassingen. Jezus voerde deze rituelen uit en verving ze door iets veel beters: Hijzelf. De bedienden schepten vervolgens een deel van de wijn af en brachten het naar de meester van de maaltijd, die vervolgens tegen de bruidegom zei: ‘Iedereen geeft eerst de goede wijn en, als ze zijn dronken, de mindere; maar tot nu toe hebt u de goede wijn achterwege gelaten’ (Joh 2,10).

Waarom denk je dat John deze woorden heeft opgetekend? Als advies voor toekomstige banketten of om te laten zien dat Jezus goede wijn kan maken? Nee, ik bedoel vanwege hun symbolische betekenis. De wijn is een symbool van zijn vergoten bloed, dat de vergeving van alle schuldgevoelens van de mensheid teweegbrengt. De rituele wassingen waren slechts een schaduw van het betere dat zou komen. Jezus bracht iets nieuws en beters.

De tempel schoonmaken

Om dit onderwerp uit te diepen, vertelt Johannes ons hieronder hoe Jezus de handelaren uit de voorhof van de tempel verdreef. Hij plaatst het verhaal terug in de context van het jodendom: "Het Pascha van de Joden was nabij, en Jezus ging op naar Jeruzalem" (Johannes 2,13). Jezus vond in de tempel mensen die dieren verkochten en daar geld wisselden. Het waren dieren die door gelovigen als offergaven werden aangeboden voor de vergeving van zonden en geld dat werd gebruikt om tempelbelastingen te betalen. Jezus bond een eenvoudige plaag vast en joeg iedereen weg.

Het is verrassend dat één persoon alle dealers kon verjagen. Ik neem aan dat de handelaren wisten dat ze hier niet thuishoorden en dat veel gewone mensen ze hier ook niet wilden hebben. Jezus bracht alleen in praktijk wat mensen al voelden en de handelaren wisten dat ze in de minderheid waren. Josephus Flavius ​​beschrijft andere pogingen van Joodse leiders om tempelgebruiken te veranderen; in deze gevallen ontstond zo'n verontwaardiging onder de mensen dat de inspanningen werden gestaakt. Jezus had niets tegen mensen die dieren verkochten voor offers of geld ruilen voor tempeloffers. Hij zei niets over de wisselkosten die daarvoor in rekening werden gebracht. Wat hij aan de kaak stelde, was gewoon de plek die ervoor was gekozen: «Hij maakte een plaag van touwen en dreef ze allemaal naar de tempel met de schapen en het vee en goot het geld uit voor de wisselaars en gooide de tafels om en sprak tot degenen die de verkochte duiven: Draag dat weg en maak van mijn vaders huis geen warenhuis!” (Johannes) 2,15-16). Ze hadden van het geloof een winstgevende zaak gemaakt.

De Joodse leiders van het geloof arresteerden Jezus niet, ze wisten dat het volk goedkeurde wat hij had gedaan, maar ze vroegen hem wat hem het recht gaf om zo te handelen: «Wat voor teken laat u ons zien dat u om dit te doen?? Jezus antwoordde en zei tegen hen: Vernietig deze tempel, en in drie dagen zal ik hem oprichten "(Johannes) 2,18-19).

Jezus legde hun niet uit waarom de tempel niet de juiste plek was voor dit soort activiteiten. Jezus sprak over zijn eigen lichaam, dat de Joodse leiders niet kenden. Ze dachten ongetwijfeld dat zijn antwoord belachelijk was, maar ze arresteerden hem nu niet. Jezus 'opstanding laat zien dat hij bevoegd was de tempel te reinigen, en zijn woorden wezen al op de naderende vernietiging ervan.

«Toen zeiden de Joden: Deze tempel is in zesenveertig jaar gebouwd, en wilt u hem in drie dagen oprichten? Maar hij sprak over de tempel van zijn lichaam. Toen hij uit de dood was opgestaan, herinnerden zijn discipelen zich dat hij dit had gezegd en geloofden ze de Schriften en het woord dat Jezus had gezegd »(Johannes 2,20-22).

Jezus maakte een einde aan zowel het tempeloffer als de reinigingsrituelen, en de joodse leiders hielpen hem onbewust door te proberen hem fysiek te vernietigen. Binnen drie dagen zou echter alles, van water tot wijn en wijn tot zijn bloed, symbolisch worden getransformeerd - het dode ritueel zou het ultieme geloofsdrankje worden. Ik hef mijn glas op tot glorie van Jezus, op het koninkrijk van God.

door Joseph Tkach