Audio
Wat betekent het om in Christus te zijn?
Een zin die we allemaal wel eens hebben gehoord. Albert Schweitzer beschreef "in Christus zijn" als het belangrijkste mysterie van de leer van de apostel Paulus. En tot slot moest Schweitzer het weten. Als beroemde theoloog, musicus en belangrijke missiedokter was de Elzasser een van de meest vooraanstaande Duitsers van de 20e eeuw. In 1952 ontving hij de Nobelprijs. In zijn boek The Mysticism of the Apostle Paul, gepubliceerd in 1931, benadrukt Schweitzer het belangrijke aspect dat het christelijk leven in Christus geen God-mystiek is, maar, zoals hij het zelf omschrijft, Christus-mystiek. Andere religies, waaronder profeten, waarzeggers en filosofen, zoeken naar 'God' in welke vorm dan ook. Maar Schweitzer erkende dat voor Paulus de christen hoop en het dagelijkse leven een meer specifieke en zekere richting hebben, namelijk nieuw leven in Christus.
Paulus gebruikt de uitdrukking "in Christus" maar liefst twaalf keer in zijn brieven. Een goed voorbeeld hiervan is de stichtelijke passage in 2. Korintiërs 5,17: “Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.” Uiteindelijk was Albert Schweitzer geen orthodox christen, maar er waren maar weinig mensen die de christelijke geest zo indrukwekkend uitbeeldden als hij. Hij vatte de gedachten van de apostel Paulus dienaangaande als volgt samen: “Voor hem [Paulus] zijn de gelovigen verlost doordat zij de bovennatuurlijke staat binnengaan in gemeenschap met Christus door een mysterieuze dood en opstanding met hem reeds in de natuurlijke leeftijd, waarin zij in het koninkrijk van God zullen zijn. Door Christus zijn we verwijderd van deze wereld en geplaatst in de zijnswijze van het koninkrijk van God, hoewel dit nog niet is verschenen…” (The Mysticism of the Apostle Paul, p. 369).
Merk op hoe Schweitzer laat zien dat Paulus de twee aspecten van de komst van Christus verbonden ziet in een spanningsboog in de eindtijd - het koninkrijk van God in het huidige leven en de voltooiing ervan in het toekomende leven. Sommigen zullen het misschien niet goedkeuren dat christenen rondscharrelen met termen als 'mystiek' en 'christusmystiek' en zich op een nogal amateuristische manier bezighouden met Albert Schweitzer; Wat echter onbetwistbaar is, is dat Paulus zeker zowel een visionair als een mysticus was. Hij had meer visioenen en openbaringen dan al zijn kerkleden (2. Korintiërs 12,1-7). Hoe is dit alles concreet verbonden en hoe kan het worden verzoend met de belangrijkste gebeurtenis in de menselijke geschiedenis - de opstanding van Jezus Christus?
De lucht al?
Om het vanaf het begin te zeggen, het onderwerp mystiek is belangrijk voor het begrijpen van welsprekende passages als Romeinen 6,3-8 van cruciaal belang: “Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn? We zijn met hem begraven door de doop in de dood, zodat net zoals Christus uit de dood is opgewekt door de heerlijkheid van de Vader, ook wij in een nieuw leven kunnen wandelen. Want als we met hem verbonden zijn en aan hem gelijk worden in zijn dood, zullen we ook aan hem gelijk zijn in de opstanding... Maar als we met Christus gestorven zijn, geloven we dat we ook met hem zullen leven..."
Dit is Paul zoals we hem kennen. Hij zag de opstanding als de hoeksteen van de christelijke leer. Christenen worden niet alleen symbolisch met Christus begraven door de doop, ze delen ook symbolisch de opstanding met Hem. Maar hier gaat het iets verder dan de puur symbolische inhoud. Deze afstandelijke theologisering gaat hand in hand met een flinke portie harde realiteit. Kijk hoe Paulus dit onderwerp aankaartte in zijn brief aan de Efeziërs in 2. Hoofdstuk 4, verzen 6 gaat verder: "Maar God, die rijk is aan barmhartigheid, in zijn grote liefde ... heeft ons levend gemaakt met Christus, die dood waren in zonden - door genade bent u gered -, en hij heeft ons opgewekt met ons op en stelde ons samen met ons in de hemel in Christus Jezus.” Hoe was dat? Lees dat nog eens: Zijn wij in Christus in de hemel geïnstalleerd?
Hoe kan dat zijn? Nogmaals, de woorden van de apostel Paulus zijn hier niet letterlijk en concreet bedoeld, maar hebben een metaforische, zelfs mystieke betekenis. Hij betoogt dat vanwege Gods macht om redding te schenken, gemanifesteerd in de opstanding van Christus, we nu kunnen genieten van deelname aan het koninkrijk der hemelen, de woonplaats van God en Christus, door de Heilige Geest. Dit wordt ons beloofd door het leven “in Christus”, zijn verrijzenis en hemelvaart. “In Christus” zijn maakt dit allemaal mogelijk. We zouden dit inzicht het opstandingsbeginsel of de opstandingsfactor kunnen noemen.
De opstandingsfactor
Wederom kunnen we alleen maar met ontzag kijken naar de immense impuls die uitgaat van de opstanding van onze Heer en Heiland, wetende dat het niet alleen de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis vertegenwoordigt, maar ook het leidmotief is voor alles wat de gelovige doet in deze wereld hoop en verwacht. "In Christus" is een mystieke uitdrukking, maar met een veel diepere betekenis gaat het verder dan het puur symbolische, nogal vergelijkende karakter. Het is nauw verwant aan de andere mystieke uitdrukking 'in de hemel gevestigd'.
Kijk eens naar de belangrijke opmerkingen over Efeziërs van enkele van de meest vooraanstaande bijbelschrijvers 2,6 voor je ogen. In het volgende Max Turner in The New Bible Commentary in de versie van de 2e1. Century: "Zeggen dat we met Christus tot leven zijn gewekt, lijkt een afkorting voor te zeggen 'we moeten weer opstaan tot een nieuw leven met Christus', en we kunnen erover spreken alsof het al was gebeurd, omdat de cruciale gebeurtenis van de [ Christus' opstanding is ten eerste in het verleden, en ten tweede beginnen we al deel te nemen aan dat nieuw geschapen leven door onze huidige gemeenschap met Hem' (p. 1229).
We zijn natuurlijk verenigd met Christus door de Heilige Geest. Daarom is de gedachtewereld achter deze uiterst sublieme ideeën alleen toegankelijk voor de gelovige door de Heilige Geest zelf Kijk nu eens naar het commentaar van Francis Foulkes op Efeziërs 2,6 in The Tyndale New Testament: “In Efeziërs 1,3 verklaarde de apostel dat God in Christus ons heeft gezegend met alle geestelijke zegeningen in de hemel. Nu specificeert hij dat ons leven er nu is, ingesteld in hemelse heerschappij met Christus... Dankzij Christus' overwinning op zonde en dood alsook door zijn verhoging is de mensheid van de diepste hel naar de hemel zelf getild' (Calvijn). We hebben nu burgerrechten in de hemel (Filippenzen .) 3,20); en daar, ontdaan van de beperkingen en beperkingen opgelegd door de wereld... is waar het echte leven te vinden is” (p. 82).
In zijn boek The Message of Efeziërs spreekt John Stott over Efeziërs 2,6 als volgt: “Wat ons echter verbaast, is het feit dat Paulus hier niet over Christus schrijft, maar over ons. Het bevestigt niet dat God Christus heeft opgewekt, verhoogd en geïnstalleerd in hemelse heerschappij, maar dat Hij ons heeft opgewekt, verhoogd en geïnstalleerd in hemelse heerschappij met Christus... Dit idee van de gemeenschap van Gods volk met Christus is de basis van het nieuwtestamentische christendom. Als volk 'in Christus' [heeft het] een nieuwe saamhorigheid. Sterker nog, op grond van zijn gemeenschap met Christus neemt het deel aan zijn opstanding, hemelvaart en instelling.”
Met "instelling" verwijst Stott, in theologische zin, naar de huidige heerschappij van Christus over de hele schepping. Dus, volgens Stott, is al dit gepraat over onze gemeenschappelijke heerschappij met Christus geen "zinloze christelijke mystiek". Integendeel, het is een belangrijk onderdeel van de christelijke mystiek en gaat zelfs verder dan dat. Stott voegt eraan toe: "'In de hemel', de onzichtbare wereld van spirituele realiteit waar de machtige en machtige regeren (3,10;6,12) en waar Christus over alles heerst (1,20), heeft God zijn volk gezegend in Christus (1,3) en installeerde het met Christus in hemelse heerschappij ... Het is een levend getuigenis dat Christus ons enerzijds nieuw leven heeft gegeven en anderzijds een nieuwe overwinning. We waren dood maar werden geestelijk levend en wakker gemaakt. We waren in gevangenschap maar werden geïnstalleerd in hemelse heerschappij.”
Max Turner heeft gelijk. In deze woorden ligt meer dan zuivere symboliek - zo mystiek als deze doctrine lijkt. Wat Paulus hier uitlegt, is de werkelijke betekenis, de diepere betekenis van ons nieuwe leven in Christus. In deze context moeten ten minste drie aspecten worden benadrukt.
De praktische effecten
Ten eerste zijn christenen "zo ongeveer daar" wat hun redding betreft. Zij die "in Christus" zijn, hebben hun zonden vergeven door Christus Zelf. Ze delen met hem dood, begrafenis, opstanding en hemelvaart, en leven in zekere zin al met hem in het koninkrijk der hemelen. Deze leer mag niet dienen als een idealistische verlokking. Oorspronkelijk richtte ze zich tot christenen die in de meest erbarmelijke omstandigheden in corrupte steden leven zonder de burgerrechten en politieke rechten die we vaak als vanzelfsprekend beschouwen. De dood door het Romeinse zwaard lag ruimschoots binnen het bereik van de mogelijkheid voor lezers van de apostel Paulus, rekening houdend met het feit dat de meeste mensen in die tijd toch maar 40 of 45 jaar oud werden.
Zo moedigt Paulus zijn lezers aan met een ander idee, ontleend aan de kernleer en kenmerkend voor het nieuwe geloof: de opstanding van Christus. "In Christus" zijn betekent dat wanneer God naar ons kijkt, hij onze zonden niet ziet. Hij ziet Christus. Geen leer kan ons hoopvoller maken! In Kolossenzen 3,3 Dit wordt nogmaals benadrukt: "Want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God" (Bijbel van Zürich).
Ten tweede betekent 'in Christus' zijn als christen leven in twee verschillende werelden: het hier en nu van de alledaagse realiteit en de 'onzichtbare wereld' van de spirituele realiteit, zoals Stott het noemt. Dit beïnvloedt de manier waarop we deze wereld zien. We moeten dus een leven leiden dat recht doet aan deze twee werelden, waarbij onze allereerste plicht van trouw is aan het koninkrijk van God en zijn waarden, maar aan de andere kant moeten we niet zo buitenaards zijn dat we het aardse welzijn niet dienen . Het is een koorddans en elke christen heeft Gods hulp nodig om er met vaste voet op te lopen.
Ten derde betekent "in Christus" zijn dat we zegevierende tekenen van Gods genade zijn. Als onze hemelse Vader dit allemaal voor ons heeft gedaan, ons als het ware al een plaats in het hemelse koninkrijk heeft gegeven, betekent dit dat we moeten leven als ambassadeurs van Christus.
Francis Foulkes formuleerde het zo: “Wat de apostel Paulus verstaat onder Gods doel met zijn kerk reikt veel verder dan zichzelf, de verlossing, de verlichting en de nieuwe schepping van het individu, zijn eenheid en discipelschap, zelfs zijn getuigenis tegenover deze wereld. Integendeel, de kerk moet getuigen van de hele schepping van de wijsheid, liefde en genade van God in Christus” (p. 82).
Hoe waar. "In Christus" zijn, de gave van nieuw leven in Christus ontvangen, weten dat onze zonden door Hem voor God verborgen zijn - dit alles betekent dat we zoals Christus moeten zijn in onze omgang met degenen met wie we omgaan. Wij christenen gaan misschien verschillende wegen, maar richting de mensen met wie we hier op aarde samenleven, ontmoeten we elkaar in de geest van Christus. Met de opstanding van de Heiland heeft God ons geen teken van zijn almacht gegeven, zodat we tevergeefs met opgeheven hoofd kunnen wandelen, maar elke dag opnieuw getuigen van zijn goedheid en door onze goede daden een teken zijn van zijn bestaan en van zijn grenzeloze zorg voor ieder mens zet deze aardbol. De opstanding en hemelvaart van Christus hebben een grote invloed op onze houding ten opzichte van de wereld. De uitdaging waar we voor staan is om deze reputatie 24 uur per dag waar te maken.
door Neil Earle
