Geestelijke geschenken worden gegeven voor service

We begrijpen de volgende essentiële punten afgeleid van de Bijbel in relatie tot de geestelijke gaven die God zijn kinderen geeft:

  • Elke christen heeft minstens één geestelijke gave; over het algemeen twee of drie.
  • Iedereen zou zijn of haar gaven moeten gebruiken om anderen in de kerk te dienen.
  • Niemand heeft alle geschenken, dus we hebben elkaar nodig.
  • God beslist wie welke gave ontvangt.

We hebben altijd begrepen dat er geestelijke gaven zijn. Maar de laatste tijd zijn we ons er nog meer bewust van geworden. We hebben erkend dat bijna elk lid betrokken wil zijn bij een bediening (“bediening” verwijst naar alle bedieningen en niet alleen pastoraal werk). Elke christen moet zijn gaven meebrengen om het welzijn van iedereen te dienen (1 Kor.2,7, 1 Petrus 4,10). Dit besef van geestelijke gaven is een grote zegen voor elk individu en de gemeenschappen. Goede dingen kunnen ook misbruikt worden, en zo zijn er een paar problemen ontstaan ​​met betrekking tot geestelijke gaven. Natuurlijk waren deze problemen niet uniek voor een bepaalde kerk, dus het is nuttig om te zien hoe andere christelijke leiders met deze problemen zijn omgegaan.

De weigering om te dienen

Sommige mensen gebruiken de term geestelijke gaven bijvoorbeeld als excuus om anderen niet te dienen. Ze zeggen bijvoorbeeld dat hun gave leidend is en daarom weigeren ze enige andere liefdesbediening te doen. Of ze beweren een leraar te zijn en weigeren op een andere manier te dienen. Ik geloof dat dit het tegenovergestelde is van wat Paulus bedoelde te zeggen. Hij legde uit dat God mensen geschenken geeft om te dienen, niet om te weigeren te dienen. Soms moet er gewerkt worden, of iemand er nu een speciale gave voor heeft of niet. Vergaderruimtes moeten worden voorbereid en schoongemaakt. Mededogen moet worden geschonken aan tragedies, of we nu wel of niet de gave van mededogen hebben. Alle leden moeten in staat zijn het evangelie te verkondigen (1. Peter 3,15), of ze nu wel of niet de gave van evangelisatie hebben; het is onrealistisch om te denken dat alle leden alleen worden belast om te dienen waar ze een bijzondere geestelijke gave voor hebben. Er moeten niet alleen andere vormen van dienstverlening worden gedaan, maar alle leden moeten ook andere vormen van dienstverlening ervaren. De verschillende diensten dagen ons vaak uit buiten onze comfortzone - de zone waarin we ons begaafd voelen. Het kan immers zijn dat God een gave in ons wil ontwikkelen die we nog niet hebben herkend!

De meeste mensen krijgen een tot drie hoofdgeschenken. Daarom is het het beste dat het belangrijkste gebied van service voor de persoon zich in een of meer gebieden van de belangrijkste geschenken bevindt. Maar iedereen zou graag op andere gebieden willen dienen als de kerk ze nodig heeft. Er zijn grote kerken die werken volgens het volgende motto: "Men moet beslissen over bepaalde diensten op basis van zijn eigen primaire gaven, maar men moet ook bereid (of bereid) zijn om betrokken te zijn bij andere secundaire spirituele diensten op basis van die behoeften van anderen ”. Een dergelijk beleid helpt leden groeien en de gemeenschapsdiensten worden slechts voor een beperkte tijd toegewezen. Deze ongeschikte diensten schakelen over naar andere leden. Sommige ervaren predikanten schatten dat parochianen slechts ongeveer 60% van hun bediening bijdragen op het gebied van hun belangrijkste geestelijke gaven.

Het belangrijkste is dat iedereen op een of andere manier betrokken raakt. Service is een verantwoordelijkheid en geen kwestie van "Ik accepteer het alleen als ik het leuk vind".

Ontdek uw eigen geschenk

Nu een paar gedachten over hoe we erachter kunnen komen welke spirituele gaven we hebben. Er zijn verschillende manieren om dit te doen:

  • Giveaway, enquêtes en inventaris
  • Zelfanalyse van interesses en ervaringen
  • Bevestiging door mensen die u goed kennen

Alle drie zijn nuttig. Het is vooral handig als alle drie tot hetzelfde antwoord leiden. Maar geen van de drie is foutloos.

Sommige van de schriftelijke inventarissen zijn gewoon een zelfanalysemethode die helpt om te laten zien wat anderen van u denken. Mogelijke vragen zijn: Wat zou je willen doen? waar ben je echt goed in? Wat zeggen andere mensen dat het goed met je gaat? Welke behoeften zie je in de kerk? (De laatste vraag is gebaseerd op observatie, waarbij mensen zich meestal vooral bewust zijn van waar ze kunnen helpen. Iemand met de gave van compassie zal bijvoorbeeld denken dat de kerk meer compassie nodig heeft.)

Vaak kennen we onze gaven pas als we ze gebruiken en zien dat we competent zijn in een bepaald soort activiteit. Niet alleen groeien geschenken door ervaring, ze kunnen ook door ervaring worden ontdekt. Daarom is het nuttig voor christenen om af en toe verschillende manieren van dienstbaarheid te proberen. Ze kunnen iets over zichzelf leren en anderen helpen.    

door Michael Morrison


pdfGeestelijke geschenken worden gegeven voor service