Audio
Fickleness en loyaliteit
Ik heb de neiging om dingen snel gedaan te krijgen. Er lijkt een menselijke neiging te zijn om ergens enthousiast over te zijn, het enthousiast na te jagen en het dan weer uit te laten suizen. Het overkomt me in mijn trainingsprogramma's. In de loop der jaren ben ik begonnen met verschillende turnprogramma's. Op de universiteit rende en speelde ik tennis. Ik ben een tijdje lid geweest van een fitnessclub en heb regelmatig gesport. Later trainde ik in mijn woonkamer onder begeleiding van oefenvideo's. Een paar jaar ging ik wandelen. Nu train ik weer met video's en ben ik nog steeds aan het wandelen. Soms train ik elke dag, dan laat ik het om verschillende redenen weer een paar weken staan, dan kom ik er weer op terug en moet ik bijna helemaal opnieuw beginnen.
Soms heb ik ook geestelijk veel haast. Soms mediteer ik en schrijf ik elke dag in mijn dagboek, dan schakel ik over naar een voorbereide studie en vergeet het dagboek. Op andere momenten in mijn leven heb ik gewoon de Bijbel gelezen en blootgesteld aan de studies. Ik nam stichtelijke boeken op en ruilde ze vervolgens in voor andere boeken. Soms stopte ik een tijdje met bidden en heb ik een tijdje mijn Bijbel niet geopend.
Ik sloeg mezelf op omdat ik dacht dat het een zwak karakter was - en misschien is dat het geval. God weet dat ik onvast en wispelturig ben, maar hij houdt nog steeds van mij.
Vele jaren geleden heeft hij me geholpen de richting van mijn leven te bepalen - op hem gericht. Hij noemde mij bij naam een van zijn kinderen, om hem en zijn liefde te kennen en verlost te worden door zijn zoon. En zelfs als mijn trouw fluctueert, beweeg ik altijd in dezelfde richting - naar God.
AW Tozer zei het zo: ik zou deze ene verplichting willen benadrukken, deze grote wilsdaad die de intentie van het hart creëert om voor altijd naar Jezus te kijken. God accepteert deze resolutie als onze keuze en houdt rekening met de vele afleidingen die ons in deze wereld teisteren. Hij weet dat we ons hart op Jezus hebben gericht, en ook wij kunnen onszelf kennen en troosten met de wetenschap dat zich een gewoonte van de ziel vormt die na een bepaalde tijd een soort spirituele reflex wordt waarvan niemand bewust is. meer inspanning van onze kant (The Pursuit of God, p. 82).
Is het niet geweldig dat God de wispelturigheid van het menselijk hart volledig begrijpt? En is het niet geweldig om te weten dat het ons helpt om in de juiste richting te blijven, altijd gefocust op zijn gezicht? Zoals Tozer zegt, als ons hart lang genoeg op Jezus gericht is, zullen we een gewoonte van de ziel vestigen die ons recht in de eeuwigheid van God leidt.
We kunnen dankbaar zijn dat God niet wispelturig is. Hij is Dezelfde gisteren, vandaag en morgen. Hij is niet zoals wij - hij doet nooit dingen in een haast, met starts en stops. Hij is altijd trouw en blijft bij ons, zelfs in tijden van ontrouw.
door Tammy Tkach
