Eenheid in verscheidenheid

208-eenheid in het rasElke februari wordt hier in de Verenigde Staten de Black History Month gevierd. Gedurende deze tijd vieren we de vele prestaties die Afro-Amerikanen hebben bijgedragen aan het welzijn van onze natie. Ook herdenken we het intergenerationele lijden, van slavernij en segregatie tot hardnekkig racisme. Deze maand realiseer ik me dat er een geschiedenis in de kerk is die vaak over het hoofd wordt gezien - de vitale rol die de vroege Afro-Amerikaanse kerken speelden in het bestaan ​​van het christelijk geloof.

Afro-Amerikaanse aanbidding bestaat eigenlijk al sinds het begin van de Verenigde Staten! De eerste Afro-Amerikaanse kerk stamt nog uit 1758, nog voor de burgeroorlog. Deze vroege kerken ontstonden onder het lelijke juk van de slavernij. Slavenhouders waren op hun hoede voor elke vorm van georganiseerde bijeenkomst onder de slaven; maar ondanks vreselijke vervolging vonden velen een gemeenschap van kracht, hoop en herstel onder de leringen van het evangelie.

Een ander deel van het rijke erfgoed dat voortkwam uit de standvastigheid van geloof onder slavernij was het evangelie. Zoals te zien is in vele oude spirituelen, vonden de tot slaaf gemaakte christenen een sterke identificatie in het verhaal van Mozes, die de Israëlieten uit Egypte leidde om hen naar het Beloofde Land te brengen. Deze Afro-Amerikanen versterkten zichzelf door ook Gods uitverkoren volk tot slaven te maken en God leidde hen in vrijheid als een denominatie. Deze gelovigen wisten uit de eerste hand wat de Israëlieten hadden ervaren en stelden hun hoop op eeuwige redding in dezelfde God.

Afro-Amerikaanse kerken zijn nog steeds sites van christelijke viering en gemeenschap tot op de dag van vandaag. Afro-Amerikaanse christelijke leiders hebben een voortrekkersrol gespeeld in de burgerrechtenbeweging en blijven voorstander zijn van substantiële veranderingen op basis van christelijke principes. Hoewel we vaak de verdiensten van individuen in de Black History Month vieren, is het even waardevol om te onthouden welke grote geschenken deze kerkgemeenschappen al zo lang hebben aangeboden. Ondertussen zijn de vroege Afro-Amerikaanse kerken doorgegaan met het voortzetten van de eredienst, de pastorale zorg en de gemeenschap, en zijn ze sinds lang mede-dragers van een veel grotere geloofstraditie binnen het christendom die teruggaat tot de eerste volgelingen van Christus.

Een van de eerste bekeerlingen na de opstanding van Jezus - zelfs vóór de apostel Paulus! – was de Ethiopische eunuch. Het verslag staat in het achtste hoofdstuk van Handelingen. Een "engel des Heren" zei tegen Filippus dat hij een eenzame weg naar Gaza moest bewandelen. Daar ontmoette hij een machtige man uit Ethiopië die een hoge functie bekleedde aan het hof van de koningin. De man was al verdiept in een passage uit het boek Jesaja toen, op aanwijzing van de Heilige Geest, Filippus naar hem toe kwam en een gesprek met hem aanging. Hij "beginnende met dit woord uit de Schrift hem het evangelie van Jezus te verkondigen" (vers 8). Kort daarna werd de eunuch gedoopt en 'ging vrolijk verder' (Luther 35).

Geleerden zien dit rapport als een prachtige foto van hoe het evangelie zich tot het einde van de wereld uitbreidt. Hier is ook een vroege en duidelijke verplichting dat mensen van verschillende etnische groepen, naties, culturen en achtergronden even welkom zijn in het Koninkrijk van Christus. Hoewel het niet bewezen kan worden, schrijven enkele van de vroeg-christelijke tradities de verspreiding van het goede nieuws van Jezus op het Afrikaanse continent toe aan de Ethiopische eunuch.

Ik ben dol op de diverse en levendige geschiedenis van de christelijke eredienst over de hele wereld te bestuderen, omdat het me doet denken aan ons rijke en gevarieerde erfgoed. Ook wij bij GCI maken deel uit van deze doorlopende traditie. Grace Communion International profiteert enorm van de eenheid in diversiteit van ons lidmaatschap. We hebben gemeenschappen over de hele wereld en ervaren een geweldige, door God geleide, wereldwijde groei. In slechts enkele jaren hebben we 5.000 nieuwe leden en 200 nieuwe kerken verwelkomd, met veel kerken op het Afrikaanse continent! Het is verbazingwekkend hoe mensen met verschillende etnische, nationale identiteiten en levenservaringen verenigd kunnen worden in de aanbidding van dezelfde drie-enige God. Het versterkt echt de Kerk door de verschillende gaven en historische ontwikkelingen in het Lichaam van Christus te waarderen. Onze God is deze die ons heeft geroepen om barrières te doorbreken en voor eenheid binnen de kerk te werken op basis van ons nieuwe leven in Jezus Christus.

Dankbaar voor de steun van mijn broeders en zusters in Christus,

Joseph Tkach

president
GRACE COMMUNION INTERNATIONAL


pdfEenheid in verscheidenheid