Gemeenschap met God

Twee christenen spraken met elkaar over hun kerken. In de loop van het gesprek vergeleken ze de grootste successen die ze het afgelopen jaar in hun respectievelijke gemeenschappen hadden geboekt. Een van de mannen zei: «We hebben de grootte van onze parkeerplaats verdubbeld». De andere antwoordde: "We hebben nieuwe verlichting in de parochiezaal geïnstalleerd." Wij christenen zijn zo gemakkelijk betrokken bij het doen van dingen waarvan wij geloven dat ze Gods werk zijn, waardoor er weinig tijd voor God overblijft.

Onze prioriteiten

We kunnen worden afgeleid van onze missie en de fysieke aspecten van onze kerkdienst (hoewel noodzakelijk) zo belangrijk vinden dat we weinig of geen tijd meer hebben voor gemeenschap met God. Wanneer we druk bezig zijn met hectische activiteiten voor God, kunnen we gemakkelijk vergeten wat Jezus zei: “Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars die tienden geven van munt, dille en karwij en het belangrijkste van de wet, namelijk het recht, de barmhartigheid, buiten beschouwing laten. en geloof! Maar men moet dit doen en dat niet laten "(Matteüs 23,23).
De schriftgeleerden en Farizeeën leefden onder de specifieke en strenge normen van het Oude Verbond. Soms lezen we dit en maken we de subtiele nauwkeurigheid van deze mensen belachelijk, maar Jezus bespotte niet. Hij vertelde hen dat ze hadden moeten doen wat het verbond hen vroeg te doen.

Jezus 'punt was dat fysieke details niet genoeg waren, zelfs niet voor degenen die onder het Oude Verbond leefden - hij berispte hen omdat ze de diepere spirituele kwesties negeerden. Als christenen moeten we druk bezig zijn met het werk van de Vader. We zouden genereus moeten zijn met ons geven. Maar in al onze activiteiten - zelfs in onze activiteiten die rechtstreeks verband houden met de navolging van Jezus Christus - mogen we de essentiële redenen waarom God ons geroepen heeft niet verwaarlozen.

God heeft ons geroepen opdat wij hem zouden kennen. "Maar dat is het eeuwige leven, dat zij u kennen, die u de enige ware God bent en die u hebt gezonden, Jezus Christus" (Johannes 17,3). Het is mogelijk om het zo druk te hebben met Gods werk dat we verzuimen om tot Hem te komen. Lucas vertelt ons het incident toen Jezus het huis van Martha en Maria bezocht dat "Martha druk bezig was hem te dienen" (Lucas 10,40). Er was niets mis met Marta's acties, maar Mary besloot het belangrijkste te doen: tijd met Jezus doorbrengen, hem leren kennen en naar hem luisteren.

Gemeenschap met God

Gemeenschap is het belangrijkste wat God van ons verlangt. Hij wil dat we hem beter leren kennen en tijd met hem doorbrengen. Jezus gaf ons een voorbeeld, want hij vertraagde het tempo van zijn leven om bij zijn vader te zijn. Hij kende de betekenis van stille momenten en ging vaak alleen naar de berg om te bidden. Hoe volwassener we worden in onze relatie met God, des te belangrijker is deze stille tijd met God. We kijken er naar uit om alleen met hem te zijn. We erkennen de noodzaak om naar hem te luisteren om troost en leiding voor ons leven te vinden. Onlangs ontmoette ik een persoon die me uitlegde dat ze actieve gemeenschap met God combineerde in gebed en fysieke activiteit - en dat dit soort gebedsspreken een revolutie teweeg had gebracht in haar gebedsleven. Ze bracht tijd met God door met wandelen - in haar directe omgeving of in de schoonheid van de natuurlijke omgeving buiten, biddend tijdens het wandelen.

Wanneer je gemeenschap met God een prioriteit maakt, lijkt de urgentie van je leven zelforganiserend. Wanneer je je op God concentreert, helpt hij je de prioriteit van al het andere te begrijpen. Ze kunnen zo druk zijn met activiteiten dat ze nalaten tijd met God door te brengen en tijd met anderen doorbrengen in gemeenschap met God. Als je gestrest, om zo te zeggen, branden de spreekwoordelijke kaars aan beide uiteinden en je weet niet hoe je alle dingen die je moet doen in het leven zal slagen, dan misschien moet je je spirituele dieet te controleren.

Onze spirituele voeding

We zijn misschien opgebrand en geestelijk leeg omdat we niet het juiste soort brood eten. Het soort brood waar ik het over heb is absoluut noodzakelijk voor onze geestelijke gezondheid en overleving. Dit brood is bovennatuurlijk brood - in feite is het echt wonderbrood! Het is hetzelfde brood dat Jezus de Joden in de eerste eeuw aanbood. Jezus had zojuist op wonderbaarlijke wijze gezorgd voor voedsel voor 5.000 mensen (Johannes 6,1-15). Hij had net op het water gelopen en toch eisten de menigten een teken om in hem te geloven. Ze legden Jezus uit: “Onze vaders aten manna in de woestijn, zoals geschreven staat (Psalm 7 .).8,24): Hij gaf hun brood uit de hemel om te eten »(Johannes 6,31).
Jezus antwoordde: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Het was niet Mozes die u het brood uit de hemel heeft gegeven, maar mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel. Want dit is het brood van God, dat uit de hemel neerdaalt en leven geeft aan de wereld »(Johannes) 6,32-33). Nadat ze Jezus hadden gevraagd om hun dit brood te geven, legde hij uit: „Ik ben het brood des levens. Wie bij mij komt, zal geen honger lijden; en wie in mij gelooft, zal nooit meer dorsten »(Johannes 6,35).

Wie plaatst geestelijk brood op tafel? Wie is de bron van al je energie en vitaliteit? Wie geeft zin en zin aan je leven? Neem je de tijd om het brood des levens te leren kennen?

door Joseph Tkach