Aanbidding of afgodenaanbidding

525-eredienstVoor sommige mensen lijkt een discussie over het wereldbeeld meer academisch en abstract - ver van het dagelijks leven. Maar voor degenen die een leven willen leiden dat door de Heilige Geest in Christus is veranderd, zijn maar weinig dingen belangrijker en hebben diepgaandere implicaties voor het echte leven. Ons wereldbeeld bepaalt hoe we allerlei zaken bekijken - God, politiek, waarheid, onderwijs, abortus, huwelijk, milieu, cultuur, geslacht, economie, wat het betekent om mens te zijn, de oorsprong van het universum - om er maar een paar te noemen.

In zijn boek The New Testament and the People of God merkt NT Wright op: "Wereldbeelden zijn de essentie van het menselijk bestaan, de lens waardoor de wereld wordt gezien, de blauwdruk zoals men in je zou moeten leven, en bovenal zij een identiteits- en thuisgevoel verankeren dat mensen in staat stelt te zijn wie ze zijn.Het negeren van wereldbeelden, hetzij de eigen of die van een andere cultuur die we bestuderen, zou een buitengewone oppervlakkigheid worden' (pagina 124).

Oriëntatie van ons wereldbeeld

Als ons wereldbeeld, en dus ons verbonden identiteitsgevoel meer op de wereld is gericht dan op Christus gericht, leidt het ons op de een of andere manier weg van Christus 'manier van denken. Om deze reden is het belangrijk dat we alle aspecten van ons wereldbeeld die niet onder de heerschappij van Christus vallen, herkennen en behandelen.

Het is een uitdaging om ons wereldbeeld steeds meer op Christus af te stemmen, want tegen de tijd dat we klaar waren om God serieus te nemen, hadden we meestal al een volledig ontwikkeld wereldbeeld - een die werd aangedreven door zowel osmose (invloed) als weloverwogen denken werd bedacht . Het vormen van een wereldbeeld is vergelijkbaar met de manier waarop een kind zijn taal leert. Het is zowel een formele, weloverwogen activiteit van het kind en de ouders als een proces met een eigen doel in het leven. Veel hiervan gebeurt gewoon met bepaalde waarden en veronderstellingen die voor ons goed voelen, omdat ze de basis worden van waaruit we (zowel bewust als onbewust) evalueren wat er in en om ons heen gebeurt. Het is de onbewuste reactie die vaak het moeilijkste obstakel wordt voor onze groei en ons getuigenis als volgelingen van Jezus.

Onze relatie tot de menselijke cultuur

De Schrift waarschuwt dat alle menselijke culturen tot op zekere hoogte niet in overeenstemming zijn met de waarden en manieren van Gods koninkrijk. Als christenen zijn we geroepen om dergelijke waarden en levenswijzen te verwerpen als ambassadeurs van het koninkrijk van God. De Schrift gebruikt vaak het woord Babylon om culturen te beschrijven die vijandig staan ​​tegenover God, haar "de moeder... van alle gruwelen op aarde" noemend (Openbaring 1 Kor.7,5 New Geneva Translation) en spoort ons aan om alle goddeloze waarden en gedragingen in de cultuur (wereld) om ons heen te verwerpen. Merk op wat de apostel Paulus hierover schreef: "Houd ermee op de normen van deze wereld te gebruiken, maar leer op een nieuwe manier te denken, zodat u kunt veranderen en beoordelen of iets Gods wil is - of het goed is of het God behaagt en of het is volmaakt" (Romeinen 12,2 Nieuwe Genève vertaling).

Pas op voor degenen die u proberen te vangen met een lege, bedrieglijke filosofie, met overtuigingen van puur menselijke oorsprong die draaien om de principes die deze wereld regeren, niet Christus (Kolossenzen 2,8 Nieuwe Genève vertaling).

Essentieel voor onze roeping als volgelingen van Jezus is de noodzaak om op een anticulturele manier te leven, in tegenstelling tot de zondige kenmerken van de cultuur om ons heen. Er is gezegd dat Jezus met één voet in de Joodse cultuur leefde en stevig geworteld was in de waarden van het Koninkrijk van God met de andere voet. Hij verwierp vaak de cultuur om niet gevangen te worden door de ideologieën en praktijken die een belediging voor God waren. Jezus verwierp echter niet de mensen in deze cultuur. In plaats daarvan hield hij van haar en had hij medelijden met hen. Terwijl hij aspecten van cultuur benadrukte die Gods wegen tegenspraken, benadrukte hij ook aspecten die goed waren - in feite zijn alle culturen een combinatie van beide.

We zijn geroepen om het voorbeeld van Jezus te volgen. Onze opgestane en opgevaren Heer verwacht van ons dat we onszelf vrijwillig ondergeschikt maken aan de leiding van Zijn Woord en Geest zodat we, als trouwe ambassadeurs van Zijn Koninkrijk van Liefde, het licht van Zijn glorie schijnen in een vaak donkere wereld.

Pas op voor afgoderij

Om met hun verschillende culturen als ambassadeurs in de wereld te leven, volgen we het voorbeeld van Jezus. We zijn voortdurend op de hoogte van de diepste zonde van de menselijke cultuur - zij die het probleem vertegenwoordigen achter het probleem van een seculiere wereldbeschouwing. Dit probleem, deze zonde is afgoderij. Het is een trieste realiteit dat afgodenaanbidding wijdverspreid is in onze moderne, egocentrische westerse cultuur. We hebben ogen nodig om deze realiteit te zien - zowel in de wereld om ons heen als in ons eigen wereldbeeld. Dit zien is een uitdaging, want afgoderij is niet altijd gemakkelijk te herkennen.

Afgoderij is de aanbidding van iets anders dan God. Het gaat over liefhebben, vertrouwen en iets of iemand dienen meer dan God. Door de Schrift heen, vinden we God en godvrezende leiders die mensen helpen om afgoderij te herkennen en het dan op te geven. De Tien Geboden beginnen bijvoorbeeld met het verbod op afgoderij. Het boek der rechters en de boeken van de profeten beschrijven hoe sociale, politieke en economische problemen te wijten zijn aan mensen die op iemand of iets anders dan de ware God vertrouwen.

De grote zonde achter alle andere zonden is afgoderij - het falen om God lief te hebben, te gehoorzamen en te dienen. Zoals de apostel Paulus opmerkte, zijn de resultaten verwoestend: "Want ondanks alles wat ze over God wisten, gaven ze hem niet de eer die hij verdiende en waren ze hem dank verschuldigd. Ze verloren zichzelf in zinloze gedachten en in hun harten die geen inzicht hadden , het werd donker. In de plaats van de glorie van de onvergankelijke God plaatsten ze beelden ... Daarom liet God ze over aan de verlangens van hun hart en liet ze over aan immoraliteit, zodat ze wederzijds hun lichamen vernederden "(Romeinen 1,21;23;24 Nieuwe Genève vertaling). Paulus laat zien dat onwil om God als ware God te aanvaarden, leidt tot immoraliteit, verdorvenheid van geest en verduistering van harten.

Iedereen die zijn wereldbeeld wil herschikken, doet er goed aan de Romeinen intensief te leren kennen 1,16-32, waar de apostel Paulus duidelijk maakt dat afgoderij (het probleem achter het probleem) moet worden aangepakt als we consequent goede vruchten willen voortbrengen (verstandige beslissingen nemen en ons moreel gedragen). Paulus blijft op dit punt consequent gedurende zijn hele bediening (zie bijv 1. Korintiërs 10,14waar Paulus christenen aanspoort om afgoderij te ontvluchten).

Onze leden trainen

Gezien het feit dat afgoderij gedijt in moderne westerse culturen, is het belangrijk dat we onze leden helpen de bedreiging te begrijpen waarmee zij worden geconfronteerd. We moeten dit begrip van een onzekere generatie die afgoderij beschouwt, alleen weerspiegelen als een kwestie van buigen voor fysieke objecten. Afgoderij is veel meer dan dat!

Het is echter belangrijk op te merken dat het niet onze roeping als kerkleiders is om mensen voortdurend te wijzen op de aard van afgoderij in hun gedrag en denken. Het is jouw verantwoordelijkheid om dat zelf uit te zoeken. In plaats daarvan zijn wij, als 'helpers van hun vreugde', geroepen om hen te helpen de houdingen en gedragingen te herkennen die symptomatisch zijn voor afgodische gehechtheden. We moeten ze bewust maken van de gevaren van afgoderij en ze bijbelse criteria geven zodat ze de aannames en waarden die deel uitmaken van hun wereldbeeld kunnen onderzoeken om te zien of ze in overeenstemming zijn met het christelijk geloof dat ze belijden.

Paulus gaf dit soort instructies in zijn brief aan de gemeente van Kolosse. Hij schreef over de relatie tussen afgoderij en hebzucht (Kolossenzen 3,5 Nieuwe Genève vertaling). Als we iets zo graag willen bezitten dat we het begeren, heeft het ons hart veroverd - het is een afgod geworden om na te streven, waarbij we negeren wat God toekomt. In onze tijd van ongebreideld materialisme en consumptie hebben we allemaal hulp nodig om de hebzucht te bestrijden die tot afgoderij leidt. De hele reclamewereld is ontworpen om ons ontevredenheid met het leven bij te brengen totdat we het product hebben gekocht of ons overgeven aan de geadverteerde levensstijl. Het is alsof iemand heeft besloten een cultuur te creëren die bedoeld is om te ondermijnen wat Paul Timothy zei:

"Maar vroomheid is een grote winst voor degenen die zichzelf tevreden stellen. Want we hebben niets in de wereld gebracht; daarom zullen we niets naar buiten brengen. Maar als we voedsel en kleding hebben, willen we tevreden zijn met degenen die willen om rijk te worden vallen in verzoeking en verstrikking en in vele dwaze en schadelijke verlangens, die mensen laten wegzinken in verderf en verdoemenis, omdat geldzucht de wortel van alle kwaad is; sommigen hebben ernaar verlangd en zijn van het geloof afgedwaald en maken zichzelf veel pijn" (1. Timoteüs 6,6-10).

Een deel van onze roeping als kerkleiders is om onze leden te helpen begrijpen hoe cultuur ons hart aanspreekt. Het creëert niet alleen sterke verlangens, maar ook een gevoel van recht en zelfs het idee dat we geen waardevol persoon zijn als we het geadverteerde product of de geadverteerde levensstijl verwerpen. Het speciale aan deze educatieve taak is dat de meeste dingen die we verafgoden goede dingen zijn. Op zich is het goed om een ​​beter huis en of een betere baan te hebben. Wanneer ze echter dingen worden die onze identiteit, betekenis, veiligheid en / of waardigheid bepalen, hebben we toegang gekregen tot een idool in ons leven. Het is belangrijk dat we onze leden helpen beseffen wanneer hun relatie met een goed doel afgoderij is geworden.

Door afgoderij duidelijk te maken als het probleem achter het probleem, kunnen mensen richtlijnen in hun leven opstellen om te weten wanneer ze iets goeds nemen en er een afgod van maken - iets om naar te kijken in termen van vrede, vreugde, persoonlijke betekenis en veiligheid. Dit zijn dingen waar alleen God echt in kan voorzien. Goede dingen die mensen kunnen veranderen in 'ultieme dingen' zijn relaties, geld, roem, ideologieën, patriottisme en zelfs persoonlijke vroomheid. De Bijbel staat vol met verhalen over mensen die dit doen.

Afgoderij in het tijdperk van kennis

We leven in wat historici het Tijdperk van Kennis noemen (in tegenstelling tot het industriële tijdperk in het verleden). Tegenwoordig gaat afgoderij minder over de aanbidding van fysieke objecten en meer over de aanbidding van ideeën en kennis. De vormen van kennis die het meest agressief proberen onze harten te winnen, zijn ideologieën - economische modellen, psychologische theorieën, politieke filosofieën, enz. Als kerkleiders laten we Gods volk kwetsbaar als we hen niet helpen het vermogen te ontwikkelen om zelf te oordelen wanneer een goed idee of filosofie wordt een idool in hun hart en geest.

We kunnen hen helpen door hen te trainen hun diepste waarden en aannames te erkennen - hun wereldbeeld. We kunnen hen leren herkennen in gebed waarom ze zo sterk reageren op iets in het nieuws of sociale media. We kunnen ze helpen om vragen als deze te stellen: Waarom ben ik zo boos geworden? Waarom voel ik me zo sterk? Welke waarde heeft dit en wanneer en hoe werd dat een waarde voor mij? Geeft mijn reactie eer aan God en drukt het de liefde en het mededogen van Jezus voor het volk uit?

Merk ook op dat we ons zelf bewust zijn van het herkennen van de "heilige koeien" in ons hart en onze geest - de ideeën, houdingen en dingen waarvan we niet willen dat God ze aanraakt, de dingen die "taboe" zijn. Als kerkleiders vragen we God om ons eigen wereldbeeld opnieuw af te stemmen, zodat wat we zeggen en doen vrucht zal dragen in het koninkrijk van God.

slotwoord

Veel van onze misstappen als christenen zijn gebaseerd op de vaak niet-herkende invloed van ons persoonlijke wereldbeeld. Een van de meest schadelijke gevolgen is de verminderde kwaliteit van onze christelijke getuigenis in een gewonde wereld. Te vaak pakken we dringende kwesties aan op een manier die de partijdige opvattingen weerspiegelt van de seculiere cultuur die ons omringt. Het gevolg is dat velen van ons terughoudend zijn om de problemen in onze cultuur aan te pakken, waardoor onze leden kwetsbaar worden. We zijn het aan Christus verschuldigd om Zijn mensen te helpen herkennen hoe hun wereldbeeld de voedingsbodem kan zijn voor ideeën en gedragingen die Christus onteren. We moeten onze leden helpen de houding van hun hart te evalueren in het licht van het gebod van Christus om God boven alles te houden. Dit betekent dat ze alle afgodische gehechtheden leren herkennen en vermijden.

door Charles Fleming