Vier de opstanding van Jezus

177 opstanding vier Jezus

Elk jaar op paaszondag komen christenen over de hele wereld samen om de opstanding van Jezus te vieren. Sommige mensen begroeten elkaar met een traditionele begroeting. Dit gezegde luidt: "Hij is opgestaan!" Het antwoord is: 'Hij is echt opgestaan!' Ik vind het geweldig dat we op deze manier het goede nieuws vieren, maar onze reactie op deze begroeting kan een beetje oppervlakkig lijken. Het is bijna alsof je een "Dus wat?" zou toevoegen. Dat zette me aan het denken.

Vele jaren geleden, toen ik mezelf de vraag stelde om de opstanding van Jezus Christus te oppervlakkig te nemen, opende ik de Bijbel om een ​​antwoord te vinden. Tijdens het lezen merkte ik dat het verhaal niet op deze manier eindigde.

De discipelen en volgelingen waren verheugd toen ze zich realiseerden dat de steen opzij werd gerold, het graf leeg was en Jezus opstond uit de dood. Men kan gemakkelijk vergeten dat Jezus 40 dagen na zijn opstanding aan zijn volgelingen verscheen en hen grote vreugde schonk.

Een van mijn favoriete paasverhalen gebeurde op de weg naar Emmaüs. Twee mannen moesten een extreem stressvolle wandeling maken. Maar het was meer dan de lange reis die hen ontmoedigde. Haar hart en geest waren opgewonden. Ziet u, deze twee waren volgelingen van Christus en slechts een paar dagen eerder werd de man die zij Heiland noemden gekruisigd. Terwijl ze verder liepen, kwam er onverwachts een vreemde op hen af, liep met hen over straat en raakte in gesprek en ging verder waar ze waren. Hij leerde haar prachtige dingen; te beginnen met de profeten en door te gaan in de hele Schrift. Hij opende haar ogen voor de betekenis van het leven en de dood van haar geliefde leraar. Deze vreemde vond haar verdrietig en bracht haar tot hoop terwijl ze liepen en praatten.

Uiteindelijk kwamen ze op hun bestemming aan. Natuurlijk vroegen de mannen de wijze vreemdeling om bij hen te blijven en te eten. Pas toen de vreemdeling het brood zegende en brak, drong het tot hen door en zij herkenden hem als wie hij was - maar toen was hij weg. Hun Heer, Jezus Christus, verscheen hun in het vlees als de Verrezene. Er viel niet te ontkennen; Hij was inderdaad opgestaan.

Tijdens de driejarige bediening van Jezus deed hij verbazingwekkende dingen:
Hij voedde 5.000 mensen met brood en vis; hij genas de lamme en de blinden; hij wierp demonen uit en bracht de doden tot leven; hij liep over het water en hielp een van zijn discipelen hetzelfde te doen! Na zijn dood en opstanding heeft Jezus zijn bediening anders uitgevoerd. In zijn veertig dagen voor Hemelvaart liet Jezus ons zien hoe de kerk het goede nieuws moet leven. En hoe zag dit eruit? Hij ontbeten met zijn discipelen, hij onderwees en moedigde iedereen die hij onderweg ontmoette aan. Hij hielp ook degenen die twijfelden. En voordat hij naar de hemel ging, gaf Jezus zijn discipelen de opdracht hetzelfde te doen. Het voorbeeld van Jezus Christus herinnert me aan wat ik waardeer aan onze geloofsgemeenschap. We willen niet achter onze kerkdeuren blijven, we willen buiten reiken wat we hebben ontvangen en liefde tonen aan mensen.

We hechten veel belang aan het bereiken van al het goede, de gratie en het helpen van mensen waar we ze kunnen vinden. Dit kan betekenen dat je eenvoudig met iemand een maaltijd deelt, zoals Jezus deed in Emmaüs. Of misschien komt deze hulp tot uiting in het aanbieden van een ritje of aanbieden om te gaan winkelen voor ouderen, of misschien een ontmoedigde vriend een woord van aanmoediging geven. Jezus herinnert ons eraan hoe hij op zijn eenvoudige manier in contact kwam met mensen, hoe hij op weg was naar Emmaüs en hoe belangrijk naastenliefde is. Het is belangrijk dat we ons bewust zijn van onze spirituele opstanding bij de doop. Elke gelovige in Christus, man of vrouw, is een nieuw schepsel - een kind van God. De Heilige Geest geeft ons nieuw leven - het leven van God in ons. Als nieuw schepsel verandert de Heilige Geest ons om steeds meer betrokken te raken bij Christus 'volmaakte liefde voor God en de mens. Als ons leven in Christus is, dan hebben we een aandeel in zijn leven, zowel in vreugde als in lankmoedige liefde. Wij nemen deel aan zijn lijden, zijn dood, zijn gerechtigheid, zijn opstanding, zijn hemelvaart en tenslotte zijn verheerlijking. Als kinderen van God zijn we mede-erfgenamen van Christus, die deel uitmaken van zijn perfecte relatie met zijn Vader. In dit opzicht zijn we gezegend met alles wat Christus voor ons heeft gedaan, zodat we Gods geliefde kinderen kunnen worden, verenigd met Hem - altijd in heerlijkheid!

Dit maakt de Worldwide Church of God (WCG) tot een bijzondere gemeenschap. We zijn toegewijd om de handen en voeten van Jezus Christus te zijn op elk niveau van onze organisatie waar ze het meest nodig zijn. We willen van andere mensen houden zoals Jezus Christus van ons houdt door er te zijn voor de ontmoedigden, door hoop te bieden aan mensen in nood en door Gods liefde in kleine en grote dingen te laten gelden. Laten we, terwijl we de opstanding van Jezus en ons nieuwe leven in hem vieren, niet vergeten dat Jezus Christus blijft werken. We zijn allemaal betrokken bij deze bediening, of we nu over een stoffig pad lopen of aan een eettafel zitten. Ik ben dankbaar voor uw welwillende steun en deelname aan de levende dienst van onze lokale, nationale en wereldwijde gemeenschap.

Laten we de opstanding vieren,

Joseph Tkach

president
GRACE COMMUNION INTERNATIONAL