Zorgeloos in God

De huidige samenleving, vooral in de geïndustrialiseerde wereld, staat steeds meer onder druk: de meerderheid van de mensen voelt zich constant door iets bedreigd. Mensen kampen met gebrek aan tijd, prestatiedruk (werk, school, maatschappij), financiële moeilijkheden, algemene onzekerheid, terrorisme, oorlog, stormrampen, eenzaamheid, hopeloosheid, enz., enz. Stress en depressie zijn alledaagse woorden, problemen, ziekten. Ondanks enorme vooruitgang op veel gebieden (technologie, gezondheid, onderwijs, cultuur), lijken mensen steeds meer moeite te hebben om een ​​normaal leven te leiden.

Een paar dagen geleden stond ik in de rij bij een bankbalie. Voor me zat een vader die zijn peuter (misschien 4 jaar oud) bij zich had. De jongen huppelde zorgeloos, zorgeloos en vol vreugde heen en weer. Broers en zussen, wanneer was de laatste keer dat we ons ook zo voelden?

Misschien kijken we alleen maar naar dit kind en zeggen (een beetje jaloers): "Ja, hij is zo zorgeloos omdat hij nog niet weet wat hem te wachten staat in dit leven!" In dit geval hebben we echter een fundamenteel negatieve houding tegenover leven!

Als christenen moeten we de druk van onze samenleving tegengaan en positief en vol vertrouwen kijken naar de toekomst. Helaas ervaren christenen hun leven vaak als negatief, moeilijk en brengen ze hun hele gebedsleven door met het vragen aan God om hen uit een bepaalde situatie te bevrijden.

Laten we terugkeren naar ons kind op de bank. Wat is zijn relatie met zijn ouders? De jongen is vol vertrouwen en vol enthousiasme, levensvreugde en nieuwsgierigheid! Kunnen we iets van hem leren? God ziet ons als Zijn kinderen en onze relatie tot Hem zou dezelfde vanzelfsprekendheid moeten hebben die een kind heeft over zijn ouders.

"En toen Jezus een kind had geroepen, plaatste hij het in hun midden en zei: Voorwaar, ik zeg u, tenzij u zich bekeert en als kinderen wordt, zult u het koninkrijk der hemelen geenszins binnengaan. Daarom, als iemand zich zo vernedert kind, hij is de grootste in het koninkrijk der hemelen” (Matteüs 18,2-4).

God verwacht van ons dat we een kind krijgen dat volledig toegewijd is aan de ouders. Kinderen zijn meestal niet depressief, maar vol vreugde, levensgeest en zelfvertrouwen. Het is onze taak om onszelf voor God te vernederen.

God verwacht van ons allemaal dat we de houding van een kind ten opzichte van het leven hebben. Hij zou niet willen dat we de druk van onze samenleving voelen of breken, maar hij verwacht dat wij ons leven te vertrouwen en onwankelbaar vertrouwen in God aan te pakken:

“Verblijd u altijd in de Heer! Ik wil nogmaals zeggen: Verheug u! Uw vriendelijkheid zal bij alle mensen bekend zijn; de Heer is nabij. [Filipijnen 4,6] Wees nergens bezorgd over, maar in alles, door bidden en smeken, met dankzegging, moeten uw verzoeken bij God bekend worden gemaakt; en de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten in Christus Jezus bewaren" (Filippenzen 4,4-7).

Weerspiegelen deze woorden werkelijk onze levenshouding of niet?

In een artikel over stressmanagement las ik over een moeder die verlangde naar de tandartsstoel zodat ze eindelijk kon gaan liggen en ontspannen. Ik geef toe dat dit mij ook is overkomen. Er gaat iets helemaal mis als we alleen maar kunnen "ontspannen" onder de tandartsboor!

De vraag is, hoe goed plaatst ieder van ons Filippenzen? 4,6 ("Maak je nergens zorgen over") in actie? Temidden van deze gestreste wereld?

De controle over ons leven behoort God toe! Wij zijn zijn kinderen en zijn ondergeschikt aan Hem. We komen alleen onder druk te staan ​​als we proberen onze levens zelf te beheersen, om zelf onze eigen problemen en beproevingen op te lossen. Met andere woorden, wanneer we ons richten op de storm en Jezus uit het oog verliezen.

God zal ons tot het uiterste leiden totdat we beseffen hoe weinig controle we hebben over ons leven. Op zulke momenten hebben we geen andere keus dan onszelf gewoon in de genade van God te werpen. Pijn en lijden drijven ons tot God. Dit zijn de moeilijkste momenten in het leven van een christen. Maar momenten die bijzonder gewaardeerd willen worden en ook een diepe spirituele vreugde teweegbrengen:

"Beschouw het als een en al vreugde, mijn broeders, wanneer u in verschillende verzoekingen valt, wetende dat de beproeving van uw geloof geduld voortbrengt. Maar geduld moet een volmaakt werk zijn, opdat het u volmaakt en volmaakt moge zijn en het u aan niets ontbreekt" (Jakobus 1,2-4).

Moeilijke tijden in het leven van een christen zijn bedoeld om geestelijke vruchten voort te brengen, om hem volmaakt te maken. God belooft ons geen leven zonder problemen. "De weg is smal", zei Jezus. Moeilijkheden, beproevingen en vervolgingen mogen er echter niet toe leiden dat een christen gestrest en depressief wordt. De apostel Paulus schreef:

“In alles worden we onderdrukt, maar niet verpletterd; geen uitweg zien, maar geen uitweg najagen, maar niet verlaten; neergegooid maar niet vernietigd” (2. Korintiërs 4,8-9).

Wanneer God de controle over ons leven neemt, zijn we nooit verlaten, nooit afhankelijk van onszelf! Jezus Christus zou in dit opzicht een voorbeeld voor ons moeten zijn. Hij is ons voorgegaan en geeft ons moed:

"Ik heb dit tegen je gezegd, zodat je vrede in mij hebt. In de wereld heb je ellende; maar houd goede moed, Ik heb de wereld overwonnen” (Johannes 16,33).

Jezus werd aan alle kanten onderdrukt, hij ondervond oppositie, vervolging, kruisiging. Hij had zelden een rustig moment en moest vaak aan de mensen ontsnappen. Jezus werd ook tot het uiterste gedreven.

“In de dagen van zijn vlees bood hij zowel smeekbeden als smeekbeden aan met luid gehuil en tranen tot hem die hem van de dood kan redden, en hij werd verhoord uit vrees voor God, en hoewel hij een zoon was, leerde hij door wat hij heeft geleden, gehoorzaamheid; en volmaakt gemaakt, werd hij de auteur van eeuwig heil voor allen die hem gehoorzamen, door God aanvaard als hogepriester naar de ordening van Melchizedek" (Hebreeën 5,7-10).

Jezus leefde onder grote stress, nam nooit zijn leven in eigen handen en verloor de betekenis en het doel van zijn leven uit het oog. Hij heeft zich altijd aan de wil van God onderworpen en elke situatie aanvaard die de vader toestond. In dit opzicht lezen we de volgende interessante uitspraak van Jezus toen hij echt onder druk werd gezet:

"Nu is mijn ziel verontrust. En wat moet ik zeggen? Vader, red me uit dit uur? Toch ben ik daarom tot dit uur gekomen” (Johannes 12,27).

Accepteren we ook onze huidige situatie in het leven (beproeving, ziekte, tegenspoed, etc.)? Soms laat God bijzonder ongemakkelijke situaties in ons leven toe, zelfs jaren van beproevingen die niet onze schuld zijn, en verwacht hij dat we ze accepteren. Dit principe vinden we in de volgende uitspraak van Peter:

“Want dat is barmhartigheid wanneer een mens lijden verdraagt ​​door onrechtvaardig te lijden vanwege zijn geweten voor God. Wat een heerlijkheid is het als u als zodanig volhardt dat zonde en wordt geraakt? Maar als je volhardt, goed doet en lijdt, is dat genade bij God. Want dit is waarvoor je geroepen bent; want Christus heeft ook voor u geleden en u een voorbeeld nagelaten, opdat u in zijn voetsporen zult treden: hij die geen zonde heeft begaan, en er is geen bedrog in zijn mond gevonden; , maar heeft zichzelf overgegeven aan hem die rechtvaardig oordeelt" (1. Peter 2,19-23).

Jezus onderwierp zichzelf tot de wil van God tot de dood, hij leed zonder schuldgevoel en diende ons door zijn lijden. Aanvaarden we Gods wil in ons leven? Zelfs als het onaangenaam wordt, als we onschuldig lijden, van alle kanten worden lastiggevallen en de betekenis van onze moeilijke situatie niet begrijpen? Jezus beloofde ons goddelijke vrede en vreugde:

“Vrede laat ik je, {mijn} vrede geef ik je; niet zoals de wereld geeft, geef ik jou. Laat uw hart niet verontrust en wees niet bang” (Johannes 14,27).

"Ik heb dit tot u gesproken, opdat mijn blijdschap in u zij en uw blijdschap volkomen moge zijn" (Johannes 15,11).

We moeten leren begrijpen dat lijden positief is en spirituele groei genereert:

“Niet alleen dat, maar ook in beproevingen roemen wij, wetende dat verdrukking volharding voortbrengt, en volharding beproeving is, en beproeving hoop is; maar de hoop stelt niet teleur, want de liefde van God is in onze harten uitgestort door de Heilige Geest die ons werd gegeven” (Romeinen 5,3-5).

We leven in nood en stress en hebben ons gerealiseerd wat God van ons verwacht. Daarom verdragen we deze situatie en produceren we geestelijke vruchten. God schenkt ons vrede en vreugde. Hoe kunnen we dit in de praktijk implementeren? Laten we de volgende prachtige uitspraak van Jezus lezen:

"Kom naar me toe, jullie die vermoeid en belast zijn! En ik zal je rust geven, mijn juk op je nemen en van mij leren. Want ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en "gij zult rust vinden voor uw zielen"; want mijn juk is zacht en mijn last is licht” (Mattheüs 11,28-30).

We zouden naar Jezus moeten komen, dan zal hij ons rust geven. Dit is een absolute belofte! We moeten onze last op Hem werpen:

„Vernedert u daarom onder de machtige hand van God, opdat hij u te zijner tijd moge verhogen, [hoe?] terwijl u al uw zorgen op hem werpt! Want hij zorgt voor je" (1. Peter 5,6-7).

Hoe gooien we onze zorgen precies naar God? Hier zijn enkele concrete punten die ons hierbij zullen helpen:

We moeten ons hele wezen aan God toevertrouwen en toevertrouwen.

Het doel van ons leven is om God te behagen en om Hem ondergeschikt te maken aan ons hele wezen. Wanneer we proberen al onze medemensen te behagen, is er conflict en stress omdat dit eenvoudigweg niet mogelijk is. We moeten onze medemens niet de macht geven om ons in nood te brengen. Alleen God zou ons leven moeten bepalen. Dit brengt vrede, vrede en vreugde in ons leven.

Gods koninkrijk moet eerst komen.

Wat drijft ons leven? De herkenning van anderen? De wens om veel geld te verdienen? Om al onze problemen kwijt te raken? Dit zijn allemaal doelen die tot stress leiden. God verklaart duidelijk wat onze prioriteit zou moeten zijn:

"Daarom zeg ik je: maak je geen zorgen over je leven, wat je moet eten en wat je moet drinken, noch over je lichaam, wat je moet aantrekken. Is het leven niet beter dan voedsel en het lichaam dan kleding? Zie de vogels in de lucht, ze zaaien niet en oogsten niet en verzamelen niet in schuren, en uw hemelse Vader voedt ze . Zijn {jij} niet veel waardevoller dan zij? Maar wie van jullie kan met zorgen een el aan zijn leven toevoegen? En waarom maak je je zorgen over kleding? Kijk naar de lelies van het veld terwijl ze groeien: ze zwoegen niet en spinnen niet. Maar ik zeg je, zelfs Salomo was niet in al zijn pracht gekleed zoals een van deze. Maar als God het gras van het veld kleedt, dat vandaag is en morgen in de oven wordt gegooid, niet veel meer jij , jij kleingelovige. Vraag je dus niet af: wat zullen we eten? Of: Wat zullen we drinken? Of: wat moeten we aantrekken? Voor al deze dingen zoeken de naties; want je hemelse Vader weet dat je dit allemaal nodig hebt. Maar streef eerst naar het koninkrijk van God en naar zijn gerechtigheid! En dit alles wordt aan je toegevoegd, dus maak je geen zorgen over morgen! Want morgen zal voor zichzelf zorgen. Elke dag heeft genoeg van zijn kwaad” (Mattheüs 6,25-34).

Zolang we in de eerste plaats zorgen voor God en Zijn wil, zal Hij al onze andere behoeften dekken! 
Is dit een gratis pas voor een onverantwoordelijke levensstijl? Natuurlijk niet. De Bijbel leert ons om ons brood te verdienen en voor onze gezinnen te zorgen. Maar prioriteit geven aan dit is al!

Onze samenleving zit vol afleiding. Als we niet oppassen, vinden we plotseling geen plaats voor God in ons leven. Het vergt concentratie en prioritering, anders zullen andere dingen plotseling onze levens bepalen.

We worden aangemoedigd om tijd door te brengen in het gebed.

Het is aan ons om onze lasten op God te leggen in gebed. Hij kalmeert ons in gebed, verheldert onze gedachten en prioriteiten en brengt ons in een hechte relatie met hem. Jezus gaf ons een belangrijk rolmodel:

“En vroeg in de ochtend, terwijl het nog erg donker was, stond hij op en ging naar buiten en ging weg naar een eenzame plek en daar bad hij. En Simon en degenen die bij hem waren haastten zich achter hem aan; en zij vonden hem en zeiden tegen hem: "Allen zoeken u" (Mark 1,35-37).

Jezus verstopte zich om tijd te vinden voor gebed! Hij werd niet afgeleid door vele behoeften:

'Maar des te meer verspreidde men zich over hem; en grote menigten verzamelden zich om te horen en genezen te worden van hun ziekten. Maar hij trok zich terug en was in eenzame plaatsen, biddende" (Lucas 5,15-16).

Zijn we onder druk, heeft stress zich verspreid in ons leven? Dan moeten ook wij ons terugtrekken en tijd doorbrengen met God in gebed! Soms zijn we gewoon te druk om God helemaal te kennen. Daarom is het belangrijk om regelmatig terug te trekken en je te concentreren op God.

Herinner je je Marta's voorbeeld?

“Nu gebeurde het terwijl ze onderweg waren dat hij bij een dorp kwam; en een vrouw genaamd Martha ontving hem. En ze had een zus, Maria genaamd, die ook aan de voeten van Jezus ging zitten en naar zijn woord luisterde. Maar Martha had het erg druk met veel dienst; maar ze kwam naar voren en zei: Heer, kan het u niet schelen dat mijn zus me alleen liet dienen? Zeg haar dat ze me moet helpen!] Maar Jezus antwoordde en zei tegen haar: Martha, Martha! U maakt zich zorgen over veel dingen; maar één ding is nodig. Maar Maria koos het goede deel, dat haar niet zal worden afgenomen” (Lucas 10,38-42).

Laten we de tijd nemen om uit te rusten en een hechte relatie met God te hebben. Besteed voldoende tijd aan gebed, bijbelstudie en meditatie. Anders wordt het moeilijk om onze lasten op God af te schuiven. Om onze lasten op God te werpen, is het belangrijk om er afstand van te nemen en rustpauzes te nemen. "Ik zie het bos van bomen niet..."

Wanneer we nog steeds leren dat God ook een absolute sabbatsrust van christenen verwacht, hadden we een voordeel: van vrijdagavond tot zaterdagavond waren we niet beschikbaar voor iemand behalve God. Hopelijk hebben we tenminste het principe van rust in ons leven begrepen en behouden. Van tijd tot tijd hoeven we alleen maar uit te schakelen en te rusten, vooral in deze gestreste wereld. God dicteert niet wanneer dit zou moeten zijn. Mensen hebben eenvoudig rustperioden nodig. Jezus leerde zijn discipelen om te rusten:

“En de apostelen verzamelen zich bij Jezus; en ze rapporteerden hem alles wat ze hadden gedaan en alles wat ze hadden geleerd. En hij zei tegen hen: Kom, jullie alleen, naar een eenzame plek en rust een beetje uit. Want het waren er velen die kwamen en gingen, en ze hadden niet eens tijd om te eten" (Marcus 6:30-31).

Als er opeens geen tijd is om te eten, is het zeker de hoogste tijd om uit te schakelen en wat te rusten.

Dus hoe werpen we onze zorgen op God? Laten we zeggen:

• We onderwerpen ons hele wezen aan God en vertrouwen op hem.
• Gods koninkrijk komt op de eerste plaats.
• We besteden tijd aan gebed.
• We nemen de tijd om te rusten.

Met andere woorden, ons leven moet God - en Jezusgeoriënteerd zijn. We zijn op Hem gericht en maken plaats voor Hem in ons leven.

Hij zal ons dan met vrede, vrede en vreugde zegenen. Zijn last is gemakkelijk, zelfs als we van alle kanten worden lastiggevallen. Jezus werd onderdrukt maar nooit verpletterd. Laten we echt in vreugde leven als Gods kinderen en Hem vertrouwen om in Hem te rusten en al onze lasten op Hem te werpen.

Onze samenleving staat onder druk, ook christenen, soms zelfs meer, maar God schept ruimte, draagt ​​onze last en zorgt voor ons. Zijn we overtuigd? Leven we onze levens met een diep vertrouwen in God?

Laten we afsluiten met Davids beschrijving van onze hemelse Schepper en Heer in Psalm 23 (ook David was vaak in gevaar en werd van alle kanten zwaar onder druk gezet):

“De Heer is mijn herder, mij zal niets ontbreken. Hij legt me neer op groene weiden, hij leidt me naar stille wateren. Hij verfrist mijn ziel. Hij leidt mij op paden van gerechtigheid ter wille van zijn naam. Zelfs als ik dwaal in de vallei van de schaduw van de dood, vrees ik geen kwaad, want jij bent bij mij; uw staf en uw staf {zij} troosten mij. Je maakt een tafel voor mij klaar voor mijn vijanden; je hebt mijn hoofd met olie gezalfd, mijn beker vloeit over. Alleen vriendelijkheid en gratie zullen mij alle dagen van mijn leven volgen; en ik zal terugkeren naar het huis van de Heer voor het leven” (Psalm 23).

door Daniel Bösch

Zorgeloos in God