Audio
Pinksteren: Geest en een nieuw begin
Hoewel we in de Bijbel kunnen lezen wat er na de opstanding van Jezus gebeurde, kunnen we de gevoelens van Jezus' discipelen niet begrijpen. Ze hadden al meer wonderen gezien dan de meeste mensen zich hadden kunnen voorstellen. Ze hadden de boodschap van Jezus al drie jaar gehoord en begrepen het nog steeds niet, en toch bleven ze Hem volgen. Zijn vrijmoedigheid, zijn besef van God en zijn gevoel voor bestemming maakten Jezus uniek. De kruisiging was voor haar een schokkende gebeurtenis. Alle hoop van Jezus' discipelen werd de grond in geboord. Hun opwinding veranderde in angst: ze deden de deuren op slot en maakten plannen om naar huis terug te keren naar de banen die ze ooit hadden. Je voelde je waarschijnlijk verdoofd, psychisch verlamd.
Toen verscheen Jezus en liet door vele overtuigende tekenen zien dat hij leefde. Wat een geweldige gang van zaken! Wat de discipelen hadden gezien, gehoord en aangeraakt, was in tegenspraak met alles wat ze voorheen over de werkelijkheid wisten. Het was onbegrijpelijk, desoriënterend, enigmatisch, opwindend, stimulerend en dat allemaal tegelijk.
Na veertig dagen werd Jezus door een wolk naar de hemel opgetild, en de discipelen staarden naar de hemel, vermoedelijk sprakeloos. Twee engelen zeiden tegen hen: ‘Mannen van Galilea, waarom staan jullie naar de hemel te kijken? Deze Jezus, die van u naar de hemel is opgenomen, zal terugkomen, net zoals u Hem naar de hemel hebt zien gaan” (Handelingen 1,11). De discipelen keerden terug en zochten met geestelijke overtuiging en besef van hun missie in gebed een nieuwe apostel (Hand 1,24-25). Ze wisten dat ze werk te doen hadden en een missie te volbrengen, en ze wisten dat ze daarbij hulp nodig hadden. Ze hadden kracht nodig, een kracht die hen nieuw leven zou geven voor de lange termijn, een kracht die hen zou regenereren, vernieuwen en transformeren. Ze hadden de Heilige Geest nodig.
Een christelijk feest
«En toen de Pinksterdag aanbrak, waren ze allemaal samen op één plek. En plotseling kwam er een geluid uit de hemel als een machtige storm, en het vulde het hele huis waar ze zaten. En er verschenen aan hen tongen die verdeeld waren en als van vuur, en zij gingen op ieder van hen zitten; en zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in andere tongen te prediken, omdat de Geest hun reden gaf om te spreken’ (Handelingen 2,1-4).
In de boeken van Mozes werd Pinksteren beschreven als een oogstfeest dat plaatsvond tegen het einde van de graanoogst. Pinksteren was uniek onder de feesten omdat bij het offer zuurdesem werd gebruikt: "Gij zult uit uw huizen twee broden als beweegoffer brengen, van twee tienden meelbloem, gezuurd en gebakken, als eerstelingenoffer voor de Heer" (3. Mozes 23,17). In de Joodse traditie werd Pinksteren ook geassocieerd met het uitvaardigen van de wetten op de berg Sinaï.
Niets in de wet of traditie zou de discipelen hebben voorbereid op de dramatische komst van de Heilige Geest op deze speciale dag. Niets in de symboliek van bijvoorbeeld zuurdesem zou de discipelen ertoe hebben gebracht te verwachten dat de Heilige Geest hen ertoe zou brengen in andere talen te spreken. God heeft iets nieuws gedaan. Dit was geen poging om het festival te verbeteren of te actualiseren, om de symbolen te veranderen, of om een nieuwe methode te introduceren om het oude festival te vieren. Nee, dit was iets compleet nieuws.
Mensen hoorden hen spreken in de talen van Parthia, Libië, Kreta en andere gebieden. Velen begonnen zich af te vragen: wat betekent dit verbazingwekkende wonder? Petrus werd geïnspireerd om de betekenis uit te leggen, en zijn uitleg had niets te maken met het oudtestamentische feest. Het vervulde eerder een profetie van Joël over de laatste dagen.
We leven in de laatste dagen, zei hij tegen zijn toehoorders – en de betekenis hiervan is zelfs nog verbazingwekkender dan het wonder van tongen. In het joodse denken werden ‘de laatste dagen’ geassocieerd met oudtestamentische profetieën over de Messias en het koninkrijk van God. Peter zei in wezen dat er een nieuw tijdperk was aangebroken.
Andere nieuwtestamentische geschriften voegen details toe over deze verandering van tijdperk: Het oude verbond werd vervuld door het offer van Jezus en het vergieten van zijn bloed. Het is verouderd en niet meer van kracht. Het tijdperk van geloof, waarheid, geest en genade verving het tijdperk van de wet van Mozes: “Maar voordat het geloof kwam, werden wij onder de wet bewaard en opgesloten, totdat het geloof geopenbaard zou worden” (Galaten). 3,23). Hoewel geloof, waarheid, genade en Geest in het Oude Testament bestonden, werd het gedomineerd door wetten en gekenmerkt door de wet, in tegenstelling tot het nieuwe tijdperk, dat gekenmerkt wordt door het geloof in Jezus Christus: «Want de wet werd gegeven door Mozes; Genade en waarheid zijn door Jezus Christus gekomen” (Joh 1,17).
Wij moeten ons, net als zij in de eerste eeuw, afvragen: “Wat betekent dit?” (Handelingen van de Apostelen 2,12). We moeten naar Petrus luisteren om de geïnspireerde betekenis te leren kennen: we leven in de laatste dagen, in de eindtijd, in een nieuw en ander tijdperk. We kijken niet langer naar een fysieke natie, een fysiek land of een fysieke tempel. Wij zijn een geestelijke natie, een geestelijk huis, een tempel van de Heilige Geest. Wij zijn het volk van God, het lichaam van Christus, het koninkrijk van God.
God deed iets nieuws: Hij stuurde zijn Zoon, die stierf en weer opstond voor ons. Dit is de boodschap die wij verkondigen. Wij zijn de erfgenamen van een grote oogst, een oogst die niet alleen op deze aarde plaatsvindt, maar ook in de eeuwigheid. De Heilige Geest is in ons om ons kracht te geven, ons te vernieuwen, te transformeren en ons te helpen een leven van geloof te leiden. We zijn niet alleen dankbaar voor het verleden, maar ook voor de toekomst die God ons heeft beloofd. We zijn dankbaar voor de gave van de Heilige Geest, die ons vervult met kracht en geestelijk leven. Mogen wij in dit geloof leven, de gave van de Heilige Geest waarderen en bewijzen dat wij getuigen zijn van de liefde van Christus in deze wereld.
We leven in een tijdperk van goed nieuws - een verkondiging van het koninkrijk van God, dat we binnengaan door geloof, door Jezus Christus als Heer en Verlosser te aanvaarden.
Hoe moeten wij op dit bericht reageren? Petrus beantwoordde de vraag als volgt: "Bekeer u" - wend u tot God - "en laat ieder van u gedoopt worden in de naam van Jezus Christus, zodat uw zonden vergeven mogen worden en u de gave van de Heilige Geest zult ontvangen" ( Handelingen 2,38 ). We blijven hierop reageren door ons toe te leggen op “het onderwijs van de apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden” (Handelingen 2,42 ).
Lessen uit Pinksteren
De christelijke kerk blijft de komst van de Heilige Geest op de Pinksterdag herdenken. In de meeste tradities valt Pinksteren 50 dagen na Pasen. Het christelijke feest blikt terug op het begin van de christelijke kerk. Gebaseerd op de gebeurtenissen in Handelingen zie ik talloze waardevolle lessen in het feest:
- De behoefte aan de Heilige Geest: We kunnen het evangelie niet verkondigen zonder de Heilige Geest die in ons woont en ons kracht geeft voor het werk van God. Jezus zei tegen zijn discipelen dat ze in alle naties moesten prediken – maar eerst moesten ze in Jeruzalem wachten totdat ze “bekleed waren met kracht uit de hemel” (Lucas 2).4,49) zou. De kerk heeft kracht nodig – wij hebben enthousiasme (letterlijk: God in ons) nodig voor het werk dat voor ons ligt.
- De diversiteit van de kerk: Het evangelie gaat naar alle landen en wordt aan alle mensen gepredikt. Gods werk is niet langer op één etnische groep gericht. Omdat Jezus de tweede Adam en het zaad van Abraham is, gelden de beloften voor de hele mensheid. De diverse talen van Pinksteren zijn een beeld van de mondiale reikwijdte van het werk.
- We leven in een nieuw tijdperk, een nieuw tijdperk. Petrus noemde hen de laatste dagen; we zouden het ook het Tijdperk van Genade en Waarheid kunnen noemen, het Tijdperk van de Kerk, of het Tijdperk van de Heilige Geest en het Nieuwe Verbond. Er is een belangrijk verschil in de manier waarop God nu in de wereld werkt.
- De boodschap richt zich nu op Jezus Christus, gekruisigd en verrezen, die verlossing en vergeving brengt aan degenen die geloven. De preken in Handelingen herhalen de fundamentele waarheden keer op keer. De brieven van Paulus geven een verdere uitleg van de theologische betekenis van Jezus Christus, want alleen door hem kunnen wij het koninkrijk van God binnengaan. We doen dit door geloof en komen daar zelfs in dit leven binnen. Wij delen in het leven van de komende eeuw omdat de Heilige Geest in ons woont.
- De Heilige Geest verenigt alle gelovigen in één lichaam en de kerk groeit door de boodschap van Jezus Christus. De kerk moet niet alleen gekenmerkt worden door de Grote Opdracht, maar ook door gemeenschap, het breken van brood en gebed. We worden niet gered door deze dingen te doen, maar de Geest leidt ons naar zulke uitingen van ons nieuwe leven in Christus.
Wij leven en werken door de kracht van de Heilige Geest; Het is God in ons die ons de vreugde van verlossing, volharding te midden van vervolging en liefde brengt die de culturele verschillen binnen de Kerk overstijgt. Vrienden, medeburgers in het Koninkrijk van God, wees gezegend terwijl u het Nieuwe Verbond Pinksteren viert, getransformeerd door het leven, de dood en de opstanding van Jezus Christus en de inwoning van de Heilige Geest.
door Joseph Tkach
Meer artikelen over Pinksteren: