Is de wet van Mozes ook geldig voor christenen?

385 is ook de wet van Mozes voor christenen Terwijl Tammy en ik in de lobby van een luchthaven zaten te wachten om aan boord te gaan van onze aanstaande vlucht naar huis, zag ik een jonge man twee stoelen naar beneden zitten en me herhaaldelijk aankijken. Na een paar minuten vroeg hij me: "Neem me niet kwalijk, bent u meneer Joseph Tkach?" Hij was verheugd een gesprek met me aan te knopen en vertelde me dat hij onlangs was uitgesloten van een sabbatarische kerk. Ons gesprek kwam al snel op de wet van God - hij vond mijn verklaring heel interessant dat de christenen begrepen dat God de wet aan de Israëlieten gaf, ook al konden ze die niet perfect houden. We spraken over hoe Israël echt een "onrustig" verleden had, waarin de mensen vaak afdwaalden van Gods wet. Het was ons duidelijk dat dit geen verrassing was voor God, wie weet hoe de dingen uitpakken.

Ik vroeg hem dat de wet die door Mozes aan Israël was gegeven, 613 geboden omvatte. Hij was het ermee eens dat er veel argumenten zijn over hoe bindend deze geboden zijn voor christenen. Sommigen beweren dat aangezien ze allemaal "van God" komen, alle geboden moeten worden nageleefd. Als dit waar zou zijn, zouden christenen dieren moeten offeren en gebedsriemen moeten dragen. Hij erkende dat er veel meningen zijn over welke van de 613 geboden tegenwoordig spirituele toepassing hebben en welke niet. We waren het er ook over eens dat de verschillende sabbatgroepen verdeeld zijn over deze kwestie - sommigen oefenen besnijdenis uit; sommigen houden de landbouwsabbatten en de jaarlijkse festivals; sommigen nemen de eerste tiende, maar geen tweede en derde; maar sommige alle drie; sommigen houden de sabbat, maar niet de jaarlijkse feesten; sommigen letten op de nieuwe manen en heilige namen - elke groep gelooft dat hun "pakket" van doctrines bijbels correct is, terwijl de anderen dat niet doen. Hij merkte op dat hij al enige tijd met dit probleem worstelde en de oude manier van het houden van de sabbat had opgegeven; hij maakt zich echter zorgen dat hij het niet goed vasthoudt.

Verrassend genoeg was hij het ermee eens dat veel sabbatariërs zich vergissen door niet te beseffen dat de komst van God in het vlees (in de persoon van Jezus) wat de Schrift het "Nieuwe Verbond" (Hebreeën 8,6) en stelt dus de aan Israël gegeven wet voor als achterhaald (Hebr. 8,13). Degenen die deze fundamentele waarheid niet accepteren en ernaar streven de regels van de Mozaïsche wet te volgen (die 430 jaar na Gods verbond met Abraham werd toegevoegd; zie Gal. 3,17) praktiseren het historisch christelijk geloof niet. Ik geloof dat er een doorbraak kwam in onze discussie toen hij besefte dat de mening (van veel sabbatariërs) dat we ons nu "tussen het oude en het nieuwe verbond" bevinden (het Nieuwe Verbond zou alleen komen met de wederkomst van Jezus). Hij was het ermee eens dat Jezus het ware offer voor onze zonden was (Hebr. 10,1-3) en hoewel het Nieuwe Testament niet specifiek melding maakt van de afschaffing van dank- en boeteoffers, vervulde Jezus ze ook. Zoals Jezus onderwees, wijzen de Schriften duidelijk naar hem en vervult hij de wet.

De jongeman vertelde me dat hij nog steeds vragen heeft over het houden van de sabbat. Ik legde hem uit dat het Sabbataarse standpunt het inzicht ontbeerde, namelijk dat de toepassing van de wet was veranderd bij de eerste komst van Jezus. Hoewel nog steeds geldig, is er nu een spirituele toepassing van de wet van God - die volledig van mening is dat Christus de wet heeft vervuld die aan Israël is gegeven; wat gebaseerd is op onze diepgaande relatie met God door Christus en de Heilige Geest en reikt tot in ons diepste innerlijk - onze harten en onze geest. Door de Heilige Geest leven we in gehoorzaamheid aan God als leden van het lichaam van Christus. Bijvoorbeeld, als onze harten worden besneden door de Geest van Christus, maakt het niet uit of we lichamelijk besneden zijn.

Christus' vervulling van de wet heeft tot gevolg dat onze gehoorzaamheid aan God tot stand komt door Zijn diepere en intensere werk door Christus en de komst van de Heilige Geest. Als christenen komt onze gehoorzaamheid voort uit wat altijd achter de wet stond, namelijk het hart, de geest en het grote doel van God. We zien dit in het nieuwe gebod van Jezus: "Een nieuw gebod geef Ik u, dat u elkaar liefhebt zoals Ik u heb liefgehad" (Johannes 13,34). Jezus gaf dit gebod en leefde ernaar, wetende dat God, in en door zijn dienst op aarde en door de kracht van de Heilige Geest, zijn wet in ons hart zou schrijven en de profetieën van Joël, Jeremias en Ezechiël zou vervullen.

Door het nieuwe verbond in te stellen, dat de taak van het oude verbond vervulde en beëindigde, veranderde Jezus onze relatie met de wet en vernieuwde hij de vorm van gehoorzaamheid die we als Zijn volk hebben aanvaard. De onderliggende wet van liefde heeft altijd bestaan, maar Jezus belichaamde en vervulde deze. Het oude verbond met Israël en de bijbehorende wet (inclusief offers, kwasten en decreten) vereiste speciale vormen van implementatie van de onderliggende wet van liefde, specifiek voor de natie Israël. In veel gevallen zijn deze eigenaardigheden nu achterhaald. De geest van de wet blijft bestaan, maar de voorschriften van de geschreven wet die een bepaalde vorm van gehoorzaamheid vereisten, hoeven niet langer te worden gehoorzaamd.

De wet kon zichzelf niet vervullen; het kon de harten niet veranderen; het kon zijn eigen falen niet voorkomen; het kon niet beschermen tegen verleiding; het kon niet de juiste vorm van gehoorzaamheid bepalen voor elk afzonderlijk gezin op aarde. Sinds de beëindiging van het werk van Jezus op aarde en de missie van de Heilige Geest, zijn er nu andere manieren waarop we onze toewijding aan God en onze liefde voor onze buren tot uitdrukking brengen. Degenen die de Heilige Geest hebben ontvangen, kunnen nu beter het Woord van God ontvangen en Gods doel voor hun gehoorzaamheid begrijpen, aangezien gehoorzaamheid belichaamd en geopenbaard werd in Christus en ons via zijn apostelen, voor ons in de boeken, werd doorgegeven, die we het Nieuwe Testament noemen, is bewaard gebleven. Jezus, onze grote hogepriester, toont ons het hart van de Vader en zendt ons de Heilige Geest. Door de Heilige Geest kunnen we vanuit het diepst van ons hart reageren op het Woord van God, door met woord en daad te getuigen van Gods intentie om zijn zegen te verspreiden over alle families op aarde. Dit overtreft alles wat de wet heeft kunnen doen, want het gaat veel verder dan Gods doel, wat de wet zou moeten doen.

De jongeman ging akkoord en vroeg toen hoe dit begrip de sabbat beïnvloedt. Ik legde uit dat de sabbat de Israëlieten voor verschillende doeleinden diende: het herinnerde hen aan de schepping; het herinnerde haar aan haar exodus uit Egypte; Het herinnerde haar aan haar speciale relatie met God, en gaf de dieren, dienaren en gezinnen een tijd van fysieke rust. Vanuit moreel oogpunt herinnerde het de Israëlieten aan hun plicht om hun slechte werken te beëindigen. Vanuit een christologisch oogpunt wees het op de noodzaak van spirituele rust en vervulling door de komst van de Messias - door hun vertrouwen in de zaligheid op hem te vestigen, beter dan hun eigen werken. De sabbat symboliseerde ook de voltooiing van de schepping aan het einde van het tijdperk.

Ik vertelde hem dat de meeste sabbatariërs zich niet lijken te realiseren dat de statuten die door Mozes aan het volk Israël werden gegeven tijdelijk waren, dat wil zeggen, alleen voor een specifieke periode en plaats in de geschiedenis van het volk Israël. Ik wees erop dat het niet moeilijk was in te zien dat "je baard ongeschoren houden" of "kwastjes aan de vier hoeken van je gewaad aanbrengen" niet voor alle tijden en plaatsen zinvol is. Toen Gods bedoelingen met Israël als natie in Jezus werden vervuld, sprak Hij tot alle mensen door Zijn Woord en de Heilige Geest. Hierdoor moest de vorm van gehoorzaamheid aan God recht doen aan de nieuwe situatie.

Wat de zevendedags sabbat betreft, is het authentieke christendom er niet toe gekomen om de zevende dag van de week als een astrologische eenheid aan te nemen, alsof God één dag van de week boven de andere had geplaatst. In plaats van slechts één dag opzij te zetten om zijn heiligheid te belijden, woont God nu in ons door de Heilige Geest, waardoor hij al onze tijd heiligt. Hoewel we elke dag van de week bijeen kunnen komen om Gods aanwezigheid te vieren, komen de meeste christelijke gemeenten voor aanbidding op zondag bijeen, de meest erkende dag waarop Jezus opstond uit de dood en daarmee de beloften van het oude verbond vervulden. Jezus breidde de sabbatswet (en alle aspecten van de Thora) uit tot ver buiten de tijdelijke beperkingen die de verbale wet niet aankon. Hij heeft zelfs het gebod 'Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf' opgewaardeerd tot 'Heb elkaar lief zoals ik u heb liefgehad'. Dit is een ongelooflijke vriendelijkheid van liefde die niet in 613 geboden (zelfs niet in 6000!) kan worden gevat. Gods getrouwe vervulling van de wet maakt Jezus onze focus, niet een geschreven code. We concentreren ons niet op één dag van de week; hij is onze focus. We leven er elke dag in omdat het onze rust is.

Voordat we onze respectieve machine stapten stemden we het erover eens dat het uiteindelijke doel van de geestelijke toepassing van de wet sabbat een leven van het geloof in Christus te leven - een leven dat is, door de genade van God en door de nieuwe en diepere interactie Heilige Geest in ons, is van binnenuit veranderd.