Licht, God en genade

Als een jonge tiener zat ik in een bioscoop toen de stroom uitviel. In de duisternis werd het gemurmel van het publiek elke seconde luider. Ik merkte hoe ik verdacht veel probeerde om naar een uitgang te zoeken zodra iemand een deur naar buiten opende. Licht stroomde de bioscoop in en het gemompel en mijn verdachte zoektocht was snel voorbij.

Totdat we worden geconfronteerd met duisternis, beschouwen de meesten van ons licht als iets dat we als vanzelfsprekend beschouwen. Er is echter niets te zien zonder licht. We zien alleen iets wanneer licht een kamer verlicht. Waar dit iets onze ogen bereikt, stimuleert het onze optische zenuwen en produceert het een signaal dat ons brein herkent als een object in de ruimte met een bepaald uiterlijk, positie en beweging. Het begrijpen van de aard van licht was een uitdaging. Eerdere theorieën accepteerden onmiskenbaar licht als een deeltje en vervolgens als een golf. Tegenwoordig begrijpen de meeste natuurkundigen licht als een golfdeeltje. Let op wat Einstein schreef: het lijkt erop dat we soms een en soms de andere theorie moeten gebruiken, terwijl we ze soms kunnen gebruiken. We staan ​​voor een nieuw soort onbegrip. We hebben twee tegenstrijdige beelden van de werkelijkheid. Individueel kan geen van hen de verschijning van licht volledig verklaren, maar samen doen ze dat wel.

Een interessant aspect van de aard van licht is waarom duisternis er geen macht over heeft. Terwijl licht de duisternis verdrijft, is het omgekeerde niet waar. In de Schrift speelt dit fenomeen een prominente rol in relatie tot de aard van God (licht) en kwaad (duisternis of duisternis). Let op wat de apostel Johannes zei in 1. John 1,5-7 (HFA) schreef: Dit is de boodschap die we van Christus hebben gehoord en die we aan u doorgeven: God is licht. Er is geen duisternis bij hem. Dus als we beweren dat we God toebehoren en toch in de duisternis van de zonde leven, dan liegen we en spreken we de waarheid met ons leven tegen. Maar als we leven in het licht van God, dan zijn we ook met elkaar verbonden. En het bloed dat Zijn Zoon Jezus Christus voor ons vergoot, bevrijdt ons van alle schuld.

Zoals Thomas F. Torrance opmerkte in zijn boek Trinitarian Faith, gebruikte de vroege kerkleider Athanasius, in navolging van de leringen van Johannes en andere vroege apostelen, de metafoor van licht en zijn uitstraling om over de aard van God te spreken zoals zij deden. ons door Jezus Christus: Net zoals licht nooit zonder straling is, zo is de Vader nooit zonder zijn Zoon of zonder zijn woord. Verder, zoals licht en glans één zijn en niet vreemd voor elkaar, zo zijn vader en zoon ook één en niet vreemd aan elkaar, maar van één en dezelfde aard. Zoals God eeuwig licht is, zo is de Zoon van God, als eeuwige uitstraling, God in zichzelf eeuwig licht, zonder begin en zonder einde (blz. 121).

Athanasius formuleerde een belangrijk punt dat hij en andere kerkleiders terecht naar voren brachten in de geloofsbelijdenis van Nicea: Jezus Christus deelt met de Vader de ene essentie (Grieks = ousia) van God. Als dat niet zo was geweest, zou het nergens op slaan toen Jezus zei: "Wie Mij heeft gezien, heeft ook de Vader gezien" (Johannes 14,9). Net zoals Torrance zegt, als Jezus niet consubstantieel (een ousia) zou zijn met de Vader (en dus volledig God), zouden we niet de volledige openbaring van God in Jezus hebben. Maar toen Jezus verkondigde dat hij waar is, die openbaring, hem zien is de vader zien, hem horen is de vader horen zoals hij is. Jezus Christus is in wezen de Zoon van de Vader, dat wil zeggen in wezenlijke werkelijkheid en natuur. Torrance becommentarieert in "Trinitarisch geloof" op pagina 119: De vader-zoonrelatie valt volledig en perfect samen in de eenheid van God die eeuwig eigen is en naast de Vader en de Zoon bestaat. God is Vader, zoals Hij eeuwig de Vader van de Zoon is, en zoals de Zoon God van God is, zoals Hij eeuwig Zoon van de Vader is. Er is volmaakte en eeuwige intimiteit tussen de Vader en de Zoon, zonder enige "afstand" in wezen, tijd of kennis tussen hen.

Omdat de Vader en de Zoon in wezen één zijn, zijn ze ook één in het doen (doen). Merk op wat Torrance hierover schreef in de christelijke leer van God: Er is een ononderbroken relatie van zijn en handelen tussen de Zoon en de Vader, en in Jezus Christus werd deze relatie voor eens en voor altijd belichaamd in ons menselijk bestaan. Er is dus geen God achter de rug van Jezus Christus, maar alleen deze God, wiens gezicht we zien in het aangezicht van de Heer Jezus. Er is geen duistere, ondoorgrondelijke God, geen willekeurige godheid waar we niets van weten, maar waarvoor we alleen maar kunnen beven terwijl ons schuldige geweten harde strepen op zijn waardigheid zet.

Dit begrip van de aard (essentie) van God, aan ons geopenbaard in Jezus Christus, speelde een cruciale rol in het proces van het officieel maken van de nieuwtestamentische canon. Geen enkel boek kwam in aanmerking voor opname in het Nieuwe Testament tenzij het de volmaakte eenheid van de Vader en de Zoon bewaarde. Deze waarheid en werkelijkheid dienden dus als de belangrijkste interpreterende (dwz hermeneutische) grondwaarheid waarmee de inhoud van het Nieuwe Testament voor de Kerk werd bepaald. Begrijpen dat de Vader en de Zoon (inclusief de Geest) één zijn in wezen en actie helpt ons om de aard van genade te begrijpen. Genade is geen substantie die door God is geschapen om tussen God en de mens in te staan, maar zoals Torrance het beschrijft, is het "de schenking van God aan ons in zijn geïncarneerde Zoon, in wie de gave en de gever zelf onafscheidelijk één God zijn". grootheid van Gods reddende genade is één persoon, Jezus Christus, want in, door en van Hem komt redding.

De Drie-enige God, het Eeuwige Licht, is de bron van alle 'verlichting', zowel fysiek als spiritueel. De Vader die het licht in het leven riep, stuurde zijn Zoon om het licht van de wereld te zijn, en de Vader en de Zoon sturen de Geest om alle mensen verlichting te brengen. Hoewel God "woont in een ontoegankelijk licht" (1. Tim. 6,16), heeft hij zich door zijn Geest aan ons geopenbaard in het “aangezicht” van zijn vleesgeworden Zoon, Jezus Christus (vgl. 2. Korintiërs 4,6). Zelfs als we eerst behoedzaam moeten kijken om dit overweldigende licht te 'zien', beseffen degenen die het in zich opnemen al snel dat de duisternis wijd en zijd is verbannen.

In de warmte van het licht,

Joseph Tkach
President GRACE COMMUNION INTERNATIONAL

De aard van licht, God en genade