Audio
De nederige koning
De bijbelstudie moet worden geproefd en genoten als een goede maaltijd. Kun je je voorstellen hoe saai het leven zou zijn als we alleen zouden eten om in leven te blijven en ons voedsel zouden opslokken omdat we iets voedzaams aan ons lichaam moesten toevoegen? Het zou te gek zijn als we niet wat rustiger aan zouden doen om te genieten van de culinaire hoogstandjes. Laat de smaak van elke hap zich ontvouwen en laat de geuren in je neus opstijgen. Ik heb al eerder gesproken over de kostbare edelstenen van kennis en wijsheid die overal in de tekst van de Bijbel te vinden zijn. Uiteindelijk drukken ze de essentie en liefde van God uit. Om deze edelstenen te vinden, moeten we leren rustiger aan te doen en de Schriften op een ontspannen manier te verteren, zoals een goede maaltijd. Elk woord moet worden geïnternaliseerd en opnieuw worden gekauwd, zodat het ons leidt naar waar het over gaat. Een paar dagen geleden las ik de regels van Paulus waar hij sprak over God die zichzelf vernederde en de vorm van een man aannam (Filippenzen 2,6-8e). Hoe snel kun je voorbij deze regels lezen zonder ze volledig te begrijpen of zonder de implicaties te begrijpen.
Aangedreven door liefde
Stop even en denk erover na. De schepper van het hele universum, die de zon, de maan, de sterren, het hele universum schiep, ontkrachtte zichzelf van zijn kracht en schoonheid en werd een man van vlees en bloed. Hij werd echter geen volwassen man, maar een hulpeloos kind dat volledig op zijn ouders vertrouwde. Hij deed het uit liefde voor jou en mij. Christus, onze Heer, de grootste van alle zendelingen, legde de schoonheden van de hemelen bloot om te getuigen van het goede nieuws op aarde, het plan van redding en bekering vervolmakend door zijn ultieme daad van liefde. De zoon, geliefd door de vader, telde de rijkdom van de hemel als onbeduidend en degradeerde zichzelf toen hij als baby in het kleine stadje Bethlehem werd geboren. Je zou denken dat God een paleis of het centrum van de beschaving koos voor zijn eigen geboorte, toch? Op dat moment was Bethlehem niet versierd met paleizen noch het centrum van de geciviliseerde wereld. Het was politiek en sociaal, heel onbelangrijk.
Maar een profetie van Micha 5,1 zegt: "En jij, Bethlehem Efrata, die klein bent onder de steden van Juda, uit jou zal hij komen tot mij, de Heer van Israël, wiens begin is geweest van het begin en van de eeuwigheid".
Het kind van God werd niet in een dorp geboren, maar zelfs in een schuur. Veel geleerden geloven dat deze schuur waarschijnlijk een kleine achterkamer was, doordrenkt van de geur en geluiden van een veestal. God had geen heel pompeuze verschijning toen hij voor het eerst op aarde verscheen. De trompetgeluiden die aankondigden dat een koning werd vervangen door het geblaat van het geschreeuw van de schapen en de ezel.
Deze nederige koning groeide op in nietigheid en nam nooit eer en eer aan zichzelf, maar verwees altijd naar de vader. Alleen in het twaalfde hoofdstuk van het Evangelie van Johannes zegt hij dat de tijd is aangebroken om hem te aanbidden en daarom reed hij op een ezel in Jeruzalem. Jezus wordt herkend als wie hij is: de koning der koningen. Palmtakken liggen verspreid voor zijn pad en de profetie is vervuld. Het zal Hosanna zijn! gezongen en hij rijdt niet op een wit paard met vloeiende manen, maar op een nog niet volgroeide ezel. Hij rijdt met zijn voeten in het zand van een jong ezelsveulen in de stad.
In Filippenzen 2,8 spreekt over zijn laatste daad van vernedering:
"Hij vernederde zichzelf en werd gehoorzaam tot de dood, zelfs de dood aan het kruis." Hij heeft de zonde overwonnen, niet het Romeinse rijk. Jezus voldeed niet aan de verwachtingen die de Israëlieten hadden gesteld voor een Messias. Hij kwam niet om het Romeinse rijk te verslaan, zoals velen hoopten, en hij kwam niet om een aards koninkrijk te stichten en zijn volk te laten groeien. Hij werd als baby geboren in een onopvallende stad en woonde bij de zieken en zondaars. Hij vermeed staande in de schijnwerpers. Hij reed op een ezel in Jeruzalem. Hoewel de hemel zijn troon was en de aarde zijn ontlasting was, verhoogde hij zichzelf niet omdat zijn enige motivatie zijn liefde voor jou en mij was.
Hij vestigde het koninkrijk waarnaar hij sinds de schepping van de wereld had verlangd. Hij versloeg niet de Romeinse heerschappij of andere wereldse machten, maar de zonde die de mensheid zo lang gevangen hield. Hij heerst over de harten van gelovigen. God deed dit allemaal en leerde ons tegelijkertijd allemaal een belangrijke les in onbaatzuchtige liefde door zijn ware aard aan ons te openbaren. Nadat Jezus zichzelf had vernederd, "verhief God hem en gaf hem de naam die boven alle namen is" (Filippenzen 2,9).
We kijken nu al uit naar Zijn terugkeer, die niet zal plaatsvinden in een onopvallend klein dorp, maar ter ere, macht en glorie zichtbaar voor de hele mensheid. Deze keer zal hij op een wit paard rijden en zijn rechtmatige heerschappij nemen over de mensen en de hele schepping.
door Tim Maguire
