Radicale liefde

499 radicale liefdeDe liefde van God is dwaasheid. Het is niet ik die deze uitspraak doe, maar de apostel Paulus. In zijn brief aan de gemeente in Korinthe schrijft Paulus dat hij niet gekomen is om de Joden een teken te brengen of de Grieken wijsheid te brengen, maar om te prediken over de gekruisigde Jezus. “Maar wij prediken de gekruisigde Christus, een struikelblok voor de Joden en een dwaasheid voor de heidenen” (1. Korintiërs 1,23).

Vanuit een menselijk perspectief is de liefde van God gewoon niet logisch. “Want het woord van het kruis is. Voor sommigen is het dwaas, voor anderen is moderne kunst dwaasheid voor hen die verloren zijn" (1. Korintiërs 1,18). Voor degenen die niet weten dat het woord van het kruis een woord van Gods liefde is, is het dwaas om te geloven dat God ons door zijn dood heeft gered. Gods liefde lijkt eigenlijk onbegrijpelijk, absurd, dwaas, diep radicaal.

Van de glorie in het zand

Stel je voor dat je in perfecte perfectie leeft. Ze zijn de belichaming van eenheid en verbondenheid met God. Je leven is een uitdrukking van liefde, vreugde en vrede en je kiest ervoor om het radicaal te veranderen.

Ik heb zojuist het begin van de schepping beschreven toen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest in volledige harmonie en in totale gemeenschap met elkaar leefden. Ze zijn een geest, een doel en een passie en hun bestaan ​​wordt uitgedrukt door liefde, vreugde en vrede.

Vervolgens besluiten ze hun community uit te breiden door te delen wat ze zijn met iemand die nog niet bestaat. Dus ze creëren de mensheid en noemen ze kinderen van God. Mannen en vrouwen, jij en ik, zodat we in de eeuwigheid een relatie met hen kunnen hebben. Ze hebben ons echter gemaakt met een reservering. Ze wilden niet beslissen hoe we ons moesten gedragen, zodat we in een relatie met hem zouden leven, maar wilden dat we onszelf uitkiezen voor die relatie met hen. Dat is waarom zij ons hun eigen wil gaven om onszelf te kiezen voor een relatie met hen. Omdat ze ons deze keuze gaven, wisten ze dat de meeste mensen een slechte beslissing zouden nemen. Daarom hebben ze een plan gemaakt. Geen plan B, maar het enige plan. Dit plan is dat Gods Zoon mens zou worden en Gods Zoon zou sterven als mens aan het kruis voor de mensheid. Voor de meeste mensen is dit dwaasheid. Het is een radicale liefde.

Ik heb onlangs een land in Azië bezocht waar mensen honderden goden aanbidden. Gelovigen brengen hun hele leven door en zorgen ervoor dat deze goden goed zijn afgestemd. Ze streven ernaar deze goden in een goed humeur te houden, zodat ze niet vervloekt worden. Ze brengen hun hele leven bang door dat ze niet goed genoeg zijn. Het idee dat een van hun goden menselijk zou worden en hen uit liefde zou helpen is een dom idee voor hen.

Toch vindt God het helemaal geen dwaas idee. Zijn beslissing is gebaseerd op liefde, want hij houdt zoveel van ons dat hij zijn glorie verliet en mens werd in een jonge joodse man: "En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond" (Johannes 1,14). Het lijkt erop dat een dergelijk gedrag van God dwaasheid is. Het is een radicale liefde.

Een vriend van de zondaars

Als mens leefde God met vissers en tollenaars, gewone mensen en degenen die uit de samenleving zijn gezet. Hij bracht zijn tijd door met melaatsen, door demonen bezeten mensen en zondaars. De religieuze geleerden noemden hem een ​​dwaas. Het is een radicale liefde.

Het achtste hoofdstuk van het evangelie van Johannes is het verhaal van een vrouw die betrapt werd op bedrog en voor Jezus gebracht werd. De religieuze geleerden wilden hen laten stenigen, maar Jezus zei dat degene die geen schuld had, de eerste steen zou gooien. De groep mensen die zich verzamelde voor het schouwspel verdween en Jezus, de enige die echt vrij van schuld was, vertelde haar dat hij haar niet veroordeelde en eiste dat ze niet langer zondigde. Dit gedrag is dwaas voor veel mensen. Het is een radicale liefde.

Jezus werd door zondaars in het huis gehost. De religieuze geleerden zeiden dat het dwaas was om aan tafel te zitten met schuldige mensen omdat hij niet schoon en schoon was. Haar zonden zouden hem beïnvloeden en hij zou zoals zij worden. Maar radicale liefde is in tegenspraak met deze opvatting. Jezus, Zoon van God en Zoon des Mensen, liet tegelijkertijd toe dat hij werd gearresteerd, gemarteld en vermoord, zodat we konden worden vernieuwd, vergeven en verzoend met God door zijn bloed uit het verleden. Hij nam al onze vuiligheid en dwaasheid op ons en reinigde ons voor onze hemelse Vader. Het is een radicale liefde.

Hij werd begraven en stond op de derde dag op uit de dood, zodat we vergeving, vernieuwing en eenheid met Hem mogen hebben, leven in overvloed. Hij zei tegen zijn discipelen: "Op die dag zullen jullie weten dat Ik in mijn Vader ben, en jij in Mij, en Ik in jou." (Johannes 14,20). Dat lijkt een dwaze uitspraak, maar het is radicale liefde, radicaal leven. Daarna steeg hij op naar de hemel, omdat hij een God is die rijk is aan barmhartigheid en ons liefhad met zijn grote liefde, “zelfs wij die dood waren in zonden, levend gemaakt met Christus – door genade bent u gered -; en Hij heeft ons mede opgewekt en ons met Hem in de hemel gesteld in Christus Jezus" (Efeziërs 2,4-6).

Toen we nog zondaars waren - zelfs voordat we de gelegenheid hadden om onze zonden te herkennen en ons van hen te bekeren - verwelkomde God ons en hield van ons.

Dat is een radicale liefde. Door Jezus, de Zoon van God, maken we deel uit van goddelijke liefde. God de Vader heeft ons aan de zijde van Jezus geplaatst en nodigt ons uit deel te hebben aan wat Hij doet. Hij moedigt ons aan om deze radicale liefde en het radicale leven dat Jezus belichaamt te delen en dat we via hem delen met anderen. Gods plan is dwaasheid voor velen. Het is een plan dat getuigt van radicale liefde.

Radicale gehoorzaamheid

De vertaling van het Nieuwe Leven (de Bijbel) zegt het volgende: “Behandel elkaar zoals Christus u geleerd heeft te zijn. Hoewel hij God was, drong hij niet aan op zijn goddelijke rechten. Hij deed afstand van alles; hij nam de nederige positie van een dienaar aan en werd geboren en erkend als een mens. Hij vernederde zichzelf en was gehoorzaam tot de dood toe, stervend als een misdadiger aan het kruis. Daarom nam God hem mee naar de hemel en gaf hem een ​​naam die boven alle andere namen staat. Voor deze naam zullen de knieën buigen van allen die in de hemel en op aarde en onder de aarde zijn. En tot eer van God de Vader zal iedereen belijden dat Jezus Christus Heer is" (Filippenzen 2,5-11). Het is een radicale liefde.

Een levend voorbeeld

Jezus stierf voor de hele mensheid vanwege een liefde die dwaas lijkt. Hij nodigde ons uit om deze liefde te delen, wat soms geen zin lijkt te hebben, maar anderen helpt de liefde van God te begrijpen. Ik zou je een voorbeeld van deze radicale liefde willen geven. We hebben een voorgangervriend in Nepal: Deben Sam. Bijna elke week gaat Deben naar het dorp na de dienst, waar een kliniek is voor de allerarmsten in Kathmandu en waar ze gratis worden behandeld. Deben heeft een boerderijproject voor de gemeenschap en weeskinderen in de buurt gebouwd, en hij predikt het evangelie hier. Onlangs werd Deben op de weg naar huis aangevallen, brutaal in elkaar geslagen en beschuldigd van het brengen van valse hoop aan de mensen in het dorp. Hij werd ervan beschuldigd een religieuze besmetting op te wekken - zijn woorden waren dwaas voor degenen die het goede nieuws van het kruis niet kennen.

Deben, die al is hersteld van deze aanval, houdt van mensen op een radicale manier en vertelt hen over de liefde die God van ons vraagt ​​om te delen met alle mensen, zelfs met onze vijanden. Op deze manier geven we ons eigen leven voor het leven van anderen.

Het delen van het goede nieuws van het Kruis houdt ook in dat we delen in de ervaring dat deze liefde van Jezus Christus radicaal en veranderend is. Het christendom is gebaseerd op deze levengevende liefde van Jezus en zijn volgelingen. Het is een dwaze liefde en slaat soms nergens op. Het is een liefde die we niet kunnen begrijpen met onze geest, maar alleen met onze harten. Het is een radicale liefde.

Pasen gaat over de liefde van een vader voor al zijn kinderen, zelfs degenen die niet weten dat zij kinderen van God zijn. De vader gaf zijn eigen zoon. De zoon gaf zijn leven. Hij stierf voor alle mensen. Hij stond op voor alle mensen in het rijk van de doden. Zijn liefde is voor iedereen - zij die hem kennen en zij die hem nog niet kennen. Het is een radicale liefde.

door Rick Schallenberger


pdfRadicale liefde